Winterwandelen - blog een Grieks eiland

Volgens een Griekse buurvrouw houdt zij zo van de winter omdat ze geboren is op 26 december. Met deze Griekse logica heb ik dan eindelijk een verklaring waarom ik zo van de lente hou! Geboren een dag voor de (kalender)lente!
Op Kýthira word ik schandalig verwend met de lente want die begint al heel vroeg, vele maanden voor de kalender lente, en is daardoor lekker lang.

Als ik begin december de eerste anemoontjes heb gespot, de bruine verdroogde grond bedekt is met een groen tapijt van gras of klaver en de lammetjes smullen van al dit lekkers loop ik verrukt rond. Het is net lente…

Op de zonnige dagen, en die zijn er veel, is de gevoelstemperatuur rond de 20 graden. Na de drukte van de olijf-pluk-weken is het zalig om de wandelschoenen aan te trekken en op pad te gaan. Warm ingepakt onder een paar laagjes kleding( die makkelijk aan en uit te trekken zijn), voorzien van water en een aantal paximadia, Griekse beschuiten, zijn we er klaar voor.
Loop maar even mee….

Van Karavas naar…

Uitzicht op de Peloponessos, kaap Malea

Kerkjes genoeg onderweg, Agios Georgios

Bij het kerkje heb je prachtig uitzicht over de Peloponessos, het eiland Elefonissos en het haventje Agia Patrikia

Help! reuzen op het eiland. In dit geval Eucalyptus en dit zijn de allerhoogste van het hele eiland.

Van Karavas…naar Agia Pelagia, in de verte al zichtbaar.

Een andere dag. Er dreigt regen maar we gaan toch op pad. Goede keus want we worden altijd verrast door iets, in dit geval de prachtige lichtval. Albert staat hier op de top van Agios Giorgos sto Vouno met uitzicht over de baai van Paleopolis.

Aan de andere kant van de kerk, Agios Giorgos, hebben we zicht op Diakofti en verder weg Agia Pelagia

Vriendin Petra en Christine op bezoek. Tijd voor een strandwandeling en mooie stenen zoeken

En naar Kapsali voor een wandeling en…

Een glaasje wijn en lunch bij Chrisopsaro, Goudvis, het zonnigste lunchcafe met dito eigenaar, in de wintermaanden.

Rond het guesthouse en de omliggende dorpjes hebben wij inmiddels tien heerlijke wandelingen uitgezet. Exclusief voor onze Guesthouse gasten. Ze varieren van 1 – 5 uur, van licht tot zwaar. Ze gaan veel over de oude wandelpaden, in het Grieks monopathia geheten, uit lang vervlogen tijden. Er zijn ontzettend veel van dergelijke paden maar volledig overgroeit. Zodra Albert een uurtje over heeft gaat hij op pad met zaag en hak: paden ‘schoonmaken’, zodat ze beloopbaar worden.

De heilige/wijze Sofia, Agia Sofia, met haar dochters Geloof, Hoop en Liefde. Deze fresco en meer is te bewonderen in een open kerkje, Agia Triada. Open dwz zonder dak en deur. Een kerkje in de vallei van Pitsinades bij ons om de hoek.

Wandelend vanaf ons huis naar Paleochora, of op de fiets, doen we een paar keer per jaar.

Bij de niet meer werkende bron van Trifilingianika waan ik mij in een sprookjesbos.

Even bukken om het pad te vervolgen.

Van ons huis naar Potamos is een geweldige wandelroute. In deze tijd van het jaar is de brug in Potamos op z’n mooist.

We wandelen ook verder van huis. Op zoek naar de mooiste paden en locaties op Kythira voor onze wandelgasten, een speciaal arrangement met haal- en brengservice. Voorheen maakten we nog veel gebruik van diverse wandelboekjes. Inmiddels is dat niet meer nodig en hebben we een heel scala aan ‘eigen wandelingen’ over het hele eiland.
Een heel mooi initiatief op het eiland zijn de bewegwijzerde paden van Kythera Hiking. Het bewegwijzeren en ‘schoonmaken’ van de paden is een langzaam proces. Men is afhankelijk van vrijwilligers en willige Grieken die het goed vinden dat er soms gebruik wordt gemaakt van een stukje prive land. De meest recente wandeling de M36, is van Diakofti naar het klooster Agia Moni. De berg op. Blijkt ineens achter het klooster ook nog een prachtig wandelpad de berg weer af te gaan. Het gerucht gaat dat de priester van het klooster hiervoor heeft gezorgd.

Een route bord van Kythera Hiking. Tijdens de wandeling vervolgen we het pad met als aanwijzing een subtiel blauwwit streepje.

Van Diakofti naar Agia Moni, de berg op!

Het pad achter het klooster Agia Moni.

Vanaf het klooster Agia Moni is deze berg de volgende uitdaging.

Het is in deze lente- eh…winter maanden ontzettend rustig op het eiland. We kunnen een paar uur wandelen zonder dat we iemand tegenkomen. Af en toe nemen we een rustpauze en genieten van de prachtige uitzichten onder het genot van beschuit en water. Het smaakt voortreffelijk. Komen we weer aan in de bewoonde wereld dan is zoeken naar een plekje in een restaurant of cafe niet nodig. Veel horeca gelegenheden zijn dicht. In de grotere plaatsen zoals Potamos, Livadi, Chora, Kapsali Agia Pelagia en Diakofti is het hele jaar door een kafeneon en/of taverna open. Niet altijd komt daar een wandeling langs en daarom zijn wij voorzien van water en beschuiten, voor het geval dat…Dichterbij huis zijn de tavernes van beide ‘buurvrouwen’ het hele jaar open. Polina in Logothetianika en Maro in Aroniadika.

En nu snel naar huis voor de zonsondergang. Al rond half zes in december.