Bezoek, bezoek en bezoek uit Ollandia

Pa en Ma Snippe

Het waren twee heerlijke weken met pa en ma Snippe. Na het paasfeest hebben we nog heel veel samen ondernomen. Hier een kleine overzichtje waar we oa allemaal geweest zijn?

Zijn dit de tropen? nee het is gewoon op Kythira bij de bronnen van Karavas.

Hier bij de bron van AmirAli.

De kerk in Karavas.

Na Mylopotamos rij je door naar Kato Chora. Een oude venetiaanse stad met de Venetiaanse leeuw boven de ingang. Je kunt door de straatjes wandelen en je voorstellen hoe men ooit heeft gewoond. Het stikt er van de vele kerkjes. En de uitzichten zijn formidabel. Op de foto boven staan we in een Kamara met op de achtergrond een stenen bak, O lanos, waarin men de druiven fijnstampte voor wijn.

Nog verder naar het Noorden. Van de vuurtoren naar het strand van Agios Nikolaos.

Onze Engelse vriend Walter kent een prachtige wandeltocht van Trifilingianika naar Paleochora.

Klauteren in Paleochora

Nog meer klauteren bij de bronnen van Trifilingianika

Het Klooster Myrtidiossita

Op de terugreis kwamen mijn ouders ongeschonden uit de luchthaven van Keulen. Nu  nog met de auto terug naar Assen. Echter de auto weigerde, wat nu? De accu is leeg! Bellen met de hulpdienst in Nederland en binnen een uur was de redder er met een beetje stroom. Auto starten en dan vergeten het gaspedaal in te drukken. Na twee weken rondrijden in een automaat op Kythira is het even wennen. Gelukkig kwam de redder in nood binnen een kwartier terug! Eindelijk kon het laatste deel van de reis naar Assen beginnen.

Eugène, Manja en Jade

Maandag gingen wij op tijd weer naar het vliegveld om Eugene, Manja en Jade te begroeten. Wat een feest.

GEZELLIE!

Jade is 11 maanden en nu ging ze al vliegen. We hebben haar alleen heel erg vrolijk gezien. Altijd lachen en lekker eten. Met z`n vijfen hebben we vaak een terrasje opgezocht. Achterover in de zon met griekse hapjes, mezzedes, en zalige Kythiriaanse drankjes was het goed toeven. Eugene is inmiddels dol op de lokale likeurtjes, lekker zoet.

Albert weet inmiddels heel goed hoe je met een kleine op de arm dames kunt charmeren.

Na een veel te korte week vertrokken ze al weer naar Nederland.

Karin

Het zonnetje in huis

De hele maand mei was het buitengewoon prachtig weer. Sinds de komst van Karin begin mei, begon het zonnetje overvloedig te schijnen…. We hebben dan ook genoten om samen met Karin over het eiland te toeren, te wandelen of gewoon lekker op een terras zitten en wat te eten en te kletsen. Zo ook die ene avond. We hadden lekker gegeten en waren een beetje jolig van de wijn. Willen we weg rijden: geen kick gaf ons Opeltje. Accu leeg. Oh jee het zit in de familie! We rijden al maanden met een kapotte accu maar elke keer deed ie nog gewoon wat hij moest doen. De motor aan de praat krijgen. Al gauw waren we omringd door Grieken en startkabels. De tweede startkabel werkte. Inmiddels hebben we een nieuwe accu voor het bedrag van € 63,=!

De waterval, Nairida, in Mylopotamos.

Nog meer autopech. Een paar weken later kwam ik in Potamos erachter dat ik een lekke band had. Of eigenlijk stopte een Griek op een brommertje naast mij. Wijzend op de achterkant en al roepend iets over lastico . Was ik er net achter dat lastico een tuinslang is dus ik begreep het niet direct. Tot ik naar de achterkant liep en zag dat de lastico rechtsachter zo plat als een dubbeltje was. De autoband dus. Wat nu! Een ANWB kennen ze hier niet. Eerst maar de boodschappen. Heel voorzichtig ben ik daarna naar de eerste de beste benzine pomp gereden. Daar werkt namelijk een alleraardigste jongen: Ivan. Hij zag het probleem, liet zijn werkzaamheden uit zijn handen vallen. Pakte een krik, ontdeed de band van 2 akelige spijkers (van de bouw?), propte er een stukje rubber in, liet dit in de band smelten met een aansteker en binnen 5 minuten zat de band er weer om. Nog een praatje, 5 euro voor de moeite en de band kan weer 2 jaar mee! Dit is nog eens service.

Anita