Vrij!

Het werken voor een Griekse werkgever is voorbij. Wat hebben we mega veel geleerd in deze paar maanden. Ontzettend veel mensen leren kennen en dat was het rondrennen van hot naar her zeker waard. We willen nu even tijd voor onze pas verworven eilandvrienden die we de afgelopen tijd veel te weinig hebben gezien en gesproken. En er komt weer bezoek uit Nederland.

IMG_1221 (1024x768)

Het 40 jarig huwelijksfeest van Jean en Ina Bingen bij restaurant Pierros in Livadi. Jean en Ina hebben elkaar op Kythira leren kennen en zijn verliefd geworden op elkaar én op het eiland. Afrodite deed haar werk goed.

Tijd voor een wandeling met twee pittige Griekse dames uit Athene, Maria en Catherina, ook zij zijn helemaal verzot op Kythira. Beide zijn 50+ maar dat zou je ze echt niet geven. Op een mooie maar warme ochtend hebben we om 7 uur afgesproken om naar de vuurtoren op het meest Noordelijke puntje te wandelen. Ons Italiaanse vriendin Agnese, begrijpt hier helemaal niets van. Je kunt er toch ook met de auto komen? waarom dan zo moeilijk doen. Ze wil dan ook echt niet mee. We dringen zelfs niet aan want dan zien we het al gebeuren dat we halverwege terug moeten of dat we haar moeten dragen tot het einde. We trekken de wandelschoenen aan en daar gaan we.


DATA0034.JPG

Onderweg keuvelen we wat af voornamelijk in het Grieks. En Engels zodra een meer inhoudelijk gesprek over bijvoorbeeld de planten en de fossielen die we zien toch wel handig is. Na twee uur wandelen en een paar keer fout te zijn gelopen, de omschrijving van de wandeling wordt door menigeen anders geinterpreteerd, gaan we klimmen.

Best heftig en we kijken verlangend omhoog naar die grote reus, zijn we er al bijna?

DATA0049.JPG

Gelukt! Nu een tijdje uitrusten met een geweldige view richting Peloponessos en al die voorbij varende boten. We verkennen we nog even de omgeving bij de vuurtoren. Helaas geen vuurtorenwachter te vinden terwijl Maria toch gebeld had met hem om ons bezoek aan te kondigen. Jammer, best leuk om eens te horen wat hij daar allemaal doet en meemaakt, volgende keer nog eens proberen. De wandeling terug hebben we afgesloten met een heerlijke zwempartij in de baai van Fourni. Maria in zwarte bikini en witte badmuts begon nog eens flink te zwemmen ze was zo`n beetje de baai uit.. Nadien hoorden we van haar dat ze dat altijd doet: 100 slagen heen en 100 terug. Catherina gedroeg zich als een echte Griekse. Haar omhoog, zonnebril op en dan heel lang in het water “hangen”.
Bij terugkomst was Agnese er heel erg zeker van dat we dit nooit weer zouden doen, zo’n lange wandeling van vier uur. We hebben haar nog steeds niet kunnen overtuigen van het tegendeel.

DATA0067.JPG

Ook tijd voor ons voor moeilijk bereikbare strandjes. Het strand van Kalami. Op een dag gingen we samen met twee mannen en een  hond. Met heel veel tassen en eten voor de pick-nick op het strand.

DATA0022.JPG

Met de auto konden we op een gegeven moment niet meer verder. Ieder hebben we  vier tassen omgehangen en daar gingen we op slippers, gympen en in korte broek en strand-flodder-jurk. Wisten wij veel dat we het laatste stuk moesten abseilen???
Zie de foto hieronder, goed kijken voor het touw dat er altijd hangt of 2 eigenlijk. Het bovenste deel ging nog met haarspeldbochtjes naar beneden al schuifelend en elkaar de tassen doorgeven. Het laatste stuk was dus met touw, ongeveer in het midden op de foto.

DATA0002.JPG

Naar beneden ging geweldig, gewoon veel tassen naar beneden gooien. Maar omhoog…De proviand hebben we zoveel mogelijk opgegeten en na een paar uur relaxen op het strand, flip-flappen in zee, hadden we weer genoeg energie voor de klim terug. Enigzins giegelig zijn we veilig aangekomen.

DATA0008.JPG

Bezoek uit Nederland!
Hallo Henk en Wia zwaai zwaai. Ze arriveren met de veerboot.

He gezellig eerst een drankje op het strand van Diakofti. Genoeg te babbelen na zo`n lange tijd.

De volgende dag hebben wij ze meteen meegesleept naar Kapsali. Daar hebben wij de afgelopen zomer gewerkt dus dat moesten ze bekijken…van ons. Zo druk als het er toen was zo rustig is het er nu.
Op de foto zie je achter de kerk de baai van Kapsali. Op de hoge berg ligt het Kastro en vanaf het Kastro zie je Chora aan je voeten liggen, de tweede foto. Wia en Henk houden wel van een stevige wandeling en dat is fijn want dan slepen we ze zoveel mogelijk over mee naar toe.

De watervallen staan ook op het programma.
Wia en Anita zijn niet meer te stuiten.

En Henk heeft een klus.

Ook even samen op de foto.

En nog een passant.

Wat doe je op een regenachtige dag? ja ze hadden pech….
Dan duiken we een grot in, niet zo maar eentje. Een heuse druipsteen. De bewoners kwamen ons met lampjes tegemoet.

De dag van vertrek kwam al weer veel te snel. En Wia, is Kythira al geland?

Door alle regen begon de heide welig te bloeien.

PiePie ons aangelopen katje heeft ieders hart veroverd. Jammer genoeg hebben we hem bij terugkomst in oktober niet weer gezien. Waar die kleine druktemaker toch naar toe is gegaan?? een raadsel.

Nu eerst naar Nederland om van wat onroerend goed aldaar af te komen. Dat wordt de hoogste tijd.

Anita

Eén gedachte over “Vrij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.