Rupsen en een aswolk

De natuur is prachtig maar soms….

De Aswolk

IJsland doet weer gek? Een paar jaar geleden nog knoeien met het spaargeld van vele Nederlanders en nu vulkanen die uitbarsten. Europa staat op z`n kop en nu is het de natuur en komt er geen mensenhand of brein aan te pas (toch?). Voor velen een gigantische financiële strop en heel veel teleurgestelde vakantiegangers. Ook wij hadden er last van. Twee stellen die niet konden komen….

Wie er wel zijn, en wat alles goed maakt, dat zijn onze vrienden en Albert zijn ex-compagnons Henk en Rene! Helaas hadden zij ook last van de aswolk. Ze kwamen pas donderdag thuis in plaats van de beoogde maandag.

Henk en Rene op huizenjacht, nog voor de aswolk, en ook hier, net als in Groningen, komen ze weer bij de mooiste pandjes.

Henk had bedacht dat wij wel een paar maatjes gegroeid zouden zijn. Dat is niet gelukt en zo passen wij samen in de regenjas van BakkerBlokLetens Makelaars in Groningen.

Wat betreft de aswolk is er sprake van overmacht. Hoe vaak denk je niet: “oh oh als ik toch eens ingesneeuwd raak(het beste voorbeeld) in mijn vakantieoord, dan hoef ik nog even niet naar huis”. De realiteit is anders. Zodra men niet naar huis kan komt er flink wat spanning om de hoek kijken. De onzekerheid van wel- of niet gaande vliegtuigen. Drukke agenda`s op het thuisfront en niet in het minst familieleden waar men naar terugverlangd. Onze gasten zijn in ieder geval op heel originele wijze weer in Nederland aangekomen. Met het binnenlandse vliegtuig naar Athene. Aldaar een auto gehuurd en van Athene naar Patras gereden. Met de veerboot van Patras naar Ancona (Italië). In een andere huurauto van Ancona naar Groningen. De Canadees-Nederlandse familie heeft zelfs het vliegtuig Amsterdam – Canada nog kunnen halen. Met dank aan de gigantische ‘drive’ van Rene Bakker en het rustige overwicht van Henk Letens. En zo kwam het allemaal goed.

Onze gasten met z’n allen op de veerboot van Patras – Griekenland naar Ancona – Italie.

De moord op de rupsen

Een geheel ander natuurverschijnsel waarmee wij te maken kregen kwam uit geheel onverwachte hoek. Tenzij wij de natuur wat beter hadden gekend dan hadden we het kúnnen weten. Een veld vol prachtige gele bloempjes stonden al een paar weken op ons nog te bewerken stukje land naast het guesthouse.

Het zijn gele mosterdplantjes. Het is (on)kruid maar bracht wat kleur op ons nog o zo kale landje. En vele vlindertjes fladderen vrolijk rond waar Mavromatti weer heel gelukkig mee was. Nog steeds niets aan de hand.

Echter voordat een vlinder een vlinder is….Op een mooie dag kropen er een ontelbare hoeveelheid rupsen tegen ons pand omhoog.

Onze gasten en familie, broer Jacco en gezin, kwamen al gauw te hulp.

We verzamelden de rupsen op vriendelijke wijze. Allemaal in een bakje en een eind verderop weer vrijlaten.

Het bleek een te idealistisch missie. Er kwamen meer en meer rupsen. Een idee was om ze te besprenkelen met azijn. Zo sterven ze een zachte dood lezen op het www. Na uren ploeteren was iedereen het zat want het waren er zo veel….duizenden.

Kijk zo doet Yorick dat. In een fles met een beetje azijn. Toch zielig en een beetje smerig is het ook.

Er was nog maar een oplossing. De prachtige gele bloemetjes, toen echt verworden tot naar onkruid, hebben we met z`n allen uit de grond getrokken met rupsen en al.

Het wordt steeds kaler…zie hier Jacco, Albert en Simone(waar Vera, Lotte en Niek ineens gebleven?) bezig om alle struiken te verwijderen.

Nog dagen zijn we bezig geweest met ‘ontsnapte’ rupsen die we verwijderden van muren en uit de appartementen. Die grote groen-gele vlekken op muren en vloeren wilden we de gasten en onszelf besparen. Er hebben ook een aantal de tijd gehad, en wij ze gegeven, om te ‘poppen’. Nu fladderen er vele vlindertjes van lavendelstruik naar lavendelstruik door onze binnentuin. Bedankt!

Volgend jaar laten we ons niet meer ver(r)assen….

Anita