door
Lekker eten op Kythira is een feit, al zal de aanhef ‘water,brood en aardappelen’ een andere indruk geven. Dat kan ik meteen verklaren want deze drie produkten staan dagelijks standaard bij de Griek op het menu. Het maakt niet uit of het een lunch of diner is, dat je het maar even weet. Er is op het eiland geen slecht restaurant, taverna, mezzodopolio of kafeneon. Het is allemaal even smakelijk en vers bereid. Wat dat laatste betreft zijn er uitzonderingen. Bepaalde gerechten, zoals de bekende moussaka – ‘moussakás’, zijn de volgende dag nog lekkerder. ‘Slow cooking’ is een methode die volgens mij door de Griek is uitgevonden. Een pan vol met groente en aardappelen in de (hout)oven, in vroegere tijden de gezamenlijke dorpsoven, en een paar uur later heb je een heerlijk gerecht. Urenlang gegaarde lam of geit worden zacht als boter geen vleeseter? Er is altijd wel een schaal vol met zacht gestoofde groentes zoals bijvoorbeeld het gerecht ‘briam’, Briam eet je niet in de winter, dat is zomer eten, en moussaka met aubergines is ook geen winter hap. Dat is nog een pluspunt van uit eten gaan op Kythira. Eten van het seizoen of volgens eeuwenlange tradities zoals in de weken voorafgaand aan het Griekse Pasen. Dan heeft elk restaurant ’taramosalata’, een viskuit dip, gegrilde octopus, gevulde inktvis en ‘chorta’, wilde groente, op het menu staan. Weinig vlees tot geen vlees vanwege de vastenperiode. Al is er een trend dat jonge tegendraadse restaurant eigenaren juist wel vlees op het menu zetten.
Op Kythira is de gastheer of vrouw veelal de eigenaar en/of de kok van het restaurant. Zeven dagen per week werken en de hele dag open voor lunch en diner en soms nog ontbijt. Ga daar maar aan staan. En met een onaflatend enthousiasme vertelt men je graag wat er op het menu staat. Ja vertellen want een menukaart komt alleen in de zomermaanden op tafel. Soms mag je mee de keuken in en onder de deksels kijken en ter plekke aanwijzen wat je wilt eten. Geheid dat je veel te veel besteld.
Het eten komt binnen vijf minuten op tafel, althans een van de gerechten, tezamen met een fles water en de bestelde drankjes. Wees niet verbaasd als binnen tien minuten je voor-en hoofdgerecht al zijn geserveerd. Een logische volgorde is er niet want soms komt het hoofdgerecht nog voor het hapje vooraf. Meestal bestellen wij een paar voorgerechtjes en een hoofdgerecht en delen het eten. Zo kunnen we overal van proeven. Ideaal ook in grotere gezelschappen. Iets bijbestellen is helemaal niet raar. Denk je binnen vijftien minuten weer buiten te staan, vergeet het maar, dat lukt niet. Je zit zo een paar uur aan tafel rustig te eten. De schalen en borden worden steeds leger en de flessen wijn en bier zijn al regelmatig aangevuld. Net als het water. Water en brood nuttigt de Griek bij iedere hoofdmaaltijd. En aardappelen. Het liefst gefrituurd. Ga je met een Griek uit eten dan zal hij/zij altijd vragen om een extra bordje ‘patates tiganites’ – frietjes dus. En dan geen diepvries frietjes maar frietjes gemaakt van verse aardappelen veelal gebakken in maisolie. Beetje gedroogde oregano en Kythiriaans zeezout erover en je weet niet wat je proeft.
Om de prijs hoef je het uit eten gaan niet te laten. Voor 10 – 15 euro geniet van je van een volledig maal. Met wijn. Dit is dan veelal een lokaal wijntje maar het slobbert lekker weg. Wijn bestel je per kilo, halve kan ook natuurlijk. En dan in van die gezellige Griekse wijnglaasjes, zonder voetje. Vraag je om een Grieks biertje dan kun je als antwoord krijgen: ‘Amstel of Heineken’? Vraag naar een FIX biertje ’the Greek word for beer’. Het allereerste echte Griekse bier.
‘Stin Jiassas’ – Proost op jullie gezondheid. ‘Kali oreksi’ – Eet smakelijk.
Anita
NB: en? is er nog plek voor een toetje?
