Grieks Paasfeest

APRIL 2008

Het is eind april en het Grieks Orthodoxe Paasfeest wordt uitbundig gevierd. Het is een erg belangrijk feest waarbij de hele familie bij elkaar komt. De tijd van vasten is voorbij. Het lam aan het spit is een traditie op 1e paasdag. Ook wij zijn uitgenodigd voor een heus Grieks Paasmaal op zondag, 1e paasdag. Het lam gaat dan ’s morgens om 7.00 uur aan het spit en zal in de loop van de middag gaar, sappig en goed eetbaar zijn. Vol verwachting klopt ons hartje. Naar het lam maar vooral naar de totale familie-bijeenkomst. Een gezonde nieuwsgierigheid zullen we maar zeggen. Gaat ons eerste Griekse Paasfeest nu letterlijk in het water vallen?! Op Goede Vrijdag is het nog prachtig weer en zien we hele familie`s samen lunchen, boodschappen halen en kennissen en familieleden van buiten Kythira worden hartelijk verwelkomd. De boten en de vliegtuigen zijn de hele week volgeboekt. Het is meteen een stuk drukker op het eiland. Taverne’s, cafe’s en toeristische winkeltjes zijn voor het eerst weer open dit jaar. Iedereen oogt ontspannen en geniet van de paasvakantie, familie en lekker eten. Wij gaan ’s avonds naar de processie in Chora. Een heel spektakel waarbij de “pappas” tijdens een fakkeltocht alle huizen en hun bewoners zegent.

 

 

 

 

 

 

Dat was vrijdag. Zaterdag regen, de hele dag. Zondag regen, de hele dag. Het lam aan het spit gaat wel door maar we zullen het gezamenlijk met de familie nuttigen in een restaurant dat ook weer van een familielid is. Om 11.30 uur zondagochtend rijden we in de regen riching de kust, Diakofti. Er zijn al wat familieleden en kennissen gearriveerd. We maken kennis met heel veel mensen van Kythira zelf maar ook van buitenaf. Zo zal het de hele dag doorgaan. Tegen de middag wanneer we beginnen met de lunch met veel wijn, heerlijke mezzedes(griekse tapas) van gegrilde paprika’s, aubergine’s, pita’s en salades volgt daarna het lam. Niet aan het spit. Het spit denken we er dan maar bij. Diverse schalen met vlees waaronder souvlaki’s maar ook lever en pastitio en nog meer wijn komen op tafel. Lege schalen, borden en flessen verdwijnen ongemerkt. Het is ontzettend gezellig. De groep mensen van 20 bij aanvang is inmiddels uigedijd naar wel 40-50. Tafels worden bijgeschoven en nog meer eten wordt op tafel gezet. Niet onbelangrijk om te vermelden is dat al het eten is bereid door de familie’s zelf en meegenomen van huis evenzo de wijn en andere drankjes. Het is echt een gezamenlijke happening. Zo eet men ook. Als ik op zoek ben naar een stukje lam gaat mijn buurvrouw, een griekse jiajia (oma), wel even op zoek voor mij. Vork en mes worden uit mijn handen gegrist. Het vlees wordt een paar keer omgekeerd en een mals stuk beland op mijn bord. Haar kleinzoon doet het weer anders. Hij pakt een stuk lam met z’n handen en scheurt er gewoon een stuk van af. Na afloop genieten we van glika, zoet ingemaakt fruit, en zelfgemaakte noten-cake doordrenkt in zoete siroop, zalig. Van alles is er op zo’n dag veel te veel maar het is Pasen zeggen al onze nieuwe Griekse vrienden dan. En we eten en drinken rustig door. Twee zonen zijn ondertussen muziek aan het maken en zingen een aantal bekende Griekse nummers. Inmiddels is het 21.00 uur in de avond(!) en tijd om op te stappen. We zijn nog niet thuis of een enthousiaste Griek belt of we zin hebben om nog wat te drinken (nog meer?) in Chora. No Problem! Een uur later zitten we in het cafe achter het zoveelste drankje en vertellen we elkaar over onze levens in Nederland (wij) en Thessaloniki (zij).

 

 

Op 2e paasdag is het allemaal een stuk rustiger en vertrekken er al weer mensen van het eiland. De zon begint nu wel weer door te breken en daar geniet iedereen zichtbaar van, wij ook.

Anita