Nieuwjaarsduik

 

Dat de laatste dag van 2015 ook meteen de koudste dag van het hele jaar werd, met natte sneeuw, heeft Albert niet weerhouden om buiten oliebollen te bakken. Om tien uur rees het deeg de pan al uit en om twee uur gaf hij er de brui aan. Inmiddels verkleumd tot op  het bot en het huis vol buren en bekenden. Alle oliebollen waren op voordat de klok twaalf uur sloeg en het nieuwe jaar werd ingeluid. Traditioneel is er elk jaar in Griekenland een soort van nieuwjaarsduik, niet op de eerste dag van het nieuwe jaar maar op 6 januari, en zo ook op Kythira. In vele landen is het Drie Koningen en in Griekenland To Epifani, de geboorte van Jezus wordt gevierd. Het opduiken van het kruis door een eilandbewoner gaat gepaard met veel priesters en wierook en veel heil en zegen en toeschouwers. Des te beter het weer des te meer kijkers. Een stralend zonnetje is overigens geen garantie voor meer duikers. In Kapsali dit jaar was er slechts een meisje en in Agia Pelagia twee mannen. Het Kapsali meisje dook het kruis op onder aanmoediging van veel publiek, en alle eer gaat naar haar. De zee is weer gezegend door de priesters dus ieder ander kan ook weer gerust een duik nemen. Wij wachten tot eind maart begin april voor onze eerste duik in zee in 2016, dan is de zon warmer en de zee? ik vermoed zelfs kouder als in januari.

 

 

Ondertussen waren wij aan onze koffers aan het pakken voor een bezoek aan Nederland. Het ijzelde zo erg in Noord Nederland dat een groot deel van het openbare leven compleet stil lag. En Drente was ons doel! Gelukkig viel het reuze mee en kwamen we aan op een heel mooie zonnige winterdag. Groene weilanden vol schaapjes, lange nette wegen, schattige boerendorpjes en auto’s heel veel auto’s die ook nog eens heel hard rijden. Konden onze Griekse eilandbewoners dit maar eens zien! Ongemerkt ben ik Nederland aan het vergelijken met Kythira. Dat slaat natuurlijk helemaal nergens op want het is een verschil van dag en nacht. Plat versus heuvels, pinpas versus contant geld, overal mensen tegenover heel weinig eilandbewoners, verleid worden om te winkelen en op Kythira om te gaan wandelen. De altijd verwarmde huizen in Nederland. Op een dag als vandaag op Kythira, eind januari, is het hier zulk prachtig en zacht weer dat ik pas ’s avonds de verwarming aan doe. De winter lijkt hier even te zijn verdwenen om wellicht plaats te maken voor de Alcyone dagen? Ik wens ons nog heel wat regen want het is veel te droog. De planten in pot ben ik al aan het bewateren.

 

 

Terug naar Nederland duurt het in ons opnemen van deze o zo bekende en inmiddels toch wel een beetje andere wereld, een soort van verbazing, een dag. Daarna zijn we weer gewend aan de hoeveelheid mensen, het verkeer, alle fietsers en overvolle winkels met een gigantisch aanbod. En in de supermarkt is er heel veel kant en klaar én is alles een stuk voordeliger! Verslaafd zijn wij aan de Griekse dikke yoghurt en zie daar in het koelvak vind ik yoghurt Griekse stijl. Slechts 1,49 dat is op Kythira twee euro duurder. Ook lekkerder maar dat ligt vooral aan het merk dat je koopt. Na een paar dagen Nederland begin ik de zee te missen en mis ik de ruigheid van het eiland. Ik mis The Wild Beauty! Na al die jaren in Griekenland begint het door te dringen bij de meeste vrienden dat we verknocht zijn aan het eiland. Een vriendin biechtte op dat ze had verwacht, en gehoopt, dat wij na vijf jaar weer terug zouden keren naar Nederland. Dat we dan wel uitgekeken waren en weer op zoek wilden naar meer vertier, terug naar ons oude leventje. Ze weet nu zeker dat dit niet gaat gebeuren, er is geen weg terug. ‘Verpest’ als we zijn door het Griekse eilandleven.

 

 

We zijn huiswaarts gekeerd in een flinke sneeuwbui waardoor er flinke vertragingen in het vliegverkeer optraden. Allebei inmiddels ontzettend verkouden arriveren we snotterend op het vliegveld van Athene. Daar missen we nipt het vliegtuig naar Kythira. Vliegtickets omboeken en snel ons favoriete Sweet Home Hotel in Athene geboekt voor een nachtje. Achteraf was dat een ontspannen afsluiting van onze vakantie. Ik weet nu zeker dat dat ik het een stuk leuker vind als familie en vrienden onze kant opkomen, en liefst niet allemaal tegelijk dan hebben we nog een beetje tijd voor elkaar.

Anita