Zomerverhalen 2019

 

 

Van de ene op de andere dag ging de knop om. Van voorjaar naar zomer. De temperatuur steeg van 20 naar 30 graden. Het was zelfs zo opvallend dat het hét gesprek van de dag werd op ons mooie en rustige eilandje. De aanloop naar die overvloedige hete zomerse dagen was langer dan gebruikelijk. Tot half juni bleef het voor Kythiriaanse begrippen koel. Dat had een voordeel waar wij tot op de dag van vandaag de vruchten van plukken: verse sappige vijgen tot ver in oktober. De natuur loopt circa drie weken achter. Of is gewoon later. Of beter uitgedrukt: anders dan de afgelopen tien jaar. Want verder gaat onze historie niet. Eigenlijk best kort. Totdat je bedenkt dat wij inmiddels tien jaar het guesthouse runnen. Dat klinkt dan ineens best lang, al voelt dat voor ons zeker niet zo. Op naar de volgende tien jaar!

 

Zomerverhalen 2019
Een jungle! Begin juni tijdens de ochtendwandeling met de deelnemers van de week Persoonlijke Ontwikkeling

 

Wandelen

De vele regen in de eerste maanden van 2019 was nog zo’n gesprek van de dag op Kythira. Dat gold ook voor het vrolijk klaterende water bij de watervallen in Mylopotamos. Dat de wandelpaden in een paar maanden overwoekerd waren, een soort van jungle, was beslist een nieuwe ervaring. Op sommige plekken was het gras tot manshoogte gegroeid. Goed opletten waar je je voeten neerzet.

“Ooooooooooohhhhh…” hoor ik ineens tijdens een van onze wandeltochtjes. Daarna was het stil. “Albert, waar ben je?” riep ik nog. Even verderop stond hij tot aan zijn middel in een modderig stinkend beekje. We hadden net een kilometer afgelegd van de geplande vijftien. Volgens hem was teruggaan geen optie, zeker toen bleek dat zijn camera en telefoon nog werkten. En we zijn sleutels en portemonnee terugvonden op het oevertje. De kleren gingen uit en alles werd grondig uitgeknepen en daarna weer, nog altijd vochtig, aangetrokken. Ook zijn doorweekte schoenen. De zon brak helemaal door en die halfnatte kleding, in combinatie met zijn lichaamswarmte, was razendsnel droog. Al bleef het er smoezelig uitzien met die vette modderstrepen. En des te warmer het werd, of beter hij, des te meer die modderkleding begon te rieken. Maar we zijn op Kythira en daar kom je niet heel veel mensen tegen. Het werd zelfs zo zonnig en warm dat we bij een taverna een extra fles water kochten. Dat kopen ging niet door, we kregen de fles cadeau van de eigenaar. Na nog een uurtje wandelen zijn we teruggegaan en op het terras van die aardige taverna eigenaar gaan zitten. De 15 km hebben we niet gehaald wel genoten we van een voortreffelijke late lunch. Albert in zijn sterk geurende kleren maar niemand die daar last van had. We waren de enige gasten.

 

Zomerverhalen 2019
Puur genieten in het noorden van Kythira

 

Soms gaat dat zo. Er wordt veel heen en weer gemaild wat betreft de reserveringen.  Met voor ons, op dat moment, onbekende gasten en ongemerkt ga je je er dan een beeld bij vormen. Dat dit in de praktijk nog wel eens anders uitpakt blijft een grappig moment. Een vrouw blijkt een man te zijn, zoiets. Dan dit stel.” We willen graag veel en lang wandelen”, zo schreven ze. “De eerste dagen logeren we in het hoofdstadje en daarna komen we naar jullie. We huren geen auto. Wil Albert een taxi regelen?” Op de bewuste dag arriveert taxi Takis met de gasten. Bij het uitstappen valt Albert op dat het piepjonge stel een baby bij zich heeft. Heeft taxi Takis de verkeerde mensen opgehaald cq gebracht? Op Albert zijn vraag hoe dat nu precies zit, antwoordt de vader: ‘oh dan ben ik echt vergeten te melden, dat we een baby bij ons hebben’. Kan gebeuren toch? Het kindje is op de dag van aankomst precies 6 maanden, het vaderschap moet nog even wennen (of hij had al geboekt voor de bevalling…). We zorgen snel voor een baby bedje met toebehoren. En gewandeld hebben ze, samen met baby Otto. In een draagzak. Op sommige dagen wel 20 km. En wij maar zeggen dat ze gerust kunnen liften, dat was niet nodig.

 

Zomerverhalen 2019

 

Dorpsgebeuren

Het loopt al wel meer dan een jaar, en alle inwoners van Pitsinades en Aroniadika weten er vanaf. De buurvrouw is toe aan een staaroperatie. Deze zomer is het haar beurt. Een oogarts uit Athene houdt regelmatig praktijk op het eiland. Hij biedt de operatie aan tegen een speciaal laag tarief. Wel moet de buuf voor deze operatie naar Athene. Ondanks het speciale lage tarief blijft het een kostbaar gebeuren voor haar minimale pensioentje. Zoals altijd komt er een oplossing. De Griekse kerk betaald een deel van haar kosten, een buurman een ander deel en wij doen ook een duit in het zakje.  Wanneer was ze voor het laatst in Athene? Zeker 60 jaar geleden. Ze zal twee nachten bij de studerende dochter van een Kythiriaanse buurman verblijven. Hij is zelf dan ook in Athene en afgesproken is dat hij Panajiota van de veerboot haalt. Wij brengen haar naar de boot en zullen haar bootticket kopen. Al een paar dagen voor vertrek zien we het aankomen. Het gaat hard waaien. Stormachtig bijna. Zal de veerboot wel gaan? En als de boot gaat heb je grote kans dat ze zeeziek wordt. Ze is wel 84 en slecht ter been. We kopen een vliegticket. Een paspoort heeft ze niet. Wel een identiteitsbewijs. Eentje uit 1965! Met een pasfoto van een hele jonge Panajiota met zwart glanzende haren. Op Kythira airport doen ze niet moeilijk. Er wordt een rolstoel gebracht, dat hadden we aangegeven bij de boeking, en daar zit ze. We wachten. Het is een komen en gaan van toeristen want die middag zijn er twee vluchten. We komen in gesprek met jan en alleman en dan weet al snel iedereen dat ze voor een oogoperatie naar Athene gaat. Zo langzamerhand zijn alle reizigers door de douna gegaan. Behalve Panajiota. Dat maakt haar behoorlijk zenuwachtig. “Ze vergeten me toch niet Anita?” Eindelijk wordt ze opgehaald en verdwijnt door de douna zonder nog op of om te kijken. Op afstand voel ik de opluchting van uit haar tenen komen. Twee dagen later is ze weer thuis. De operatie is op alle fronten geslaagd!

 

Friends of musems of Kythera
Halverwege juli was er een groot liefdadigheidsfeest georganiseerd door de Friends of Museums of Kythera. Geld inzamelen voor nog een museum. Het was een groot succes en de beste dansavond van de hele zomer. Bij Skandeia in Paleopolis natuurlijk. Dennis en Albert op de voorgrond.

 

Dat deze staaroperatie nog een langer staartje krijgt viel te verwachten. Maar wel een positief staartje! Een maand later kreeg de buuf 250 euro op haar rekening gestort! Reden: vlieg vertraging. Toen ik haar achterliet op Kythira airport en alle reizigers goed en wel in hun vliegtuigstoelen zaten, inclusief Panajiota, kon het vliegtuig niet vertrekken. Een technische storing. Iedereen moest weer het vliegtuig uit en uren wachten in de aankomst/vertrekhal van Kythira airport. Uiteindelijk is het vliegtuig bijna vier uur later vertrokken! De buuf kwam ons op een ochtend zelf vertellen dat een kennis van haar een gratis ticket had ontvangen van Aegean, als een schadevergoeding. Albert heeft meteen actie ondernomen richting Aegean. Wat makkelijker gezegd is dan gedaan. Uiteindelijk werd het nog beter voor haar: 250 euro schadevergoeding! Kon ze daar haar electriciteitsrekening van betalen.

Nog meer dorpsgebeuren: de verkiezingen. Landelijk kunnen wij niet in Griekenland stemmen, wel lokaal. Dat doen we trouw. We gaan meer af op onze intuïtie dan op partij programma’s. Drieduizend inwoners, drieduizend meningen. De huidige burgemeester is herkozen, waar we blij mee zijn. Er is ook een nieuwe dorpsburgemeester gekozen. Dat geldt voor de dorpen Aroniadika, Vamvakaradika en Pitsinades. Georgos Stamatakos is het geworden, 21 jaar jong. In het voorjaar, tijdens familiebezoek, vond een van onze nichtjes hem ‘best wel leuk’. Zeker toen we vertelden dat hij de fundering van ons huis nog heeft gegraven, zijn vader hield destijds een oogje in het zeil. Juist ja, toen hij was hij elf jaar. In ieder geval gaat hij voortvarend te werk. Op een ochtend sta ik onder aan de oprit met vier vuilniszakken. Waar zijn de vuilnisbakken gebleven? Tja die zagen er ook niet meer uit, dat klopt helemaal. Na de brand in 2017 waren ze zo lek als een mandje, deksels vol brandgaten. En door het gemis van het cypressenbos, in 2017 in vlammen opgegaan, staan ze vol in de wind. Ze waaien regelmatig om maar toch deden ze hun werk nog prima. Op het moment dat ik daar sta, met die vuilniszakken, herinner ik me een berichtje van Georgos. Snel kijken. Ja hoor, vanmiddag om 18:oo uur zal hij twee nieuwe afvalbakken brengen. Aldus geschiedde.

 

Zomer op Kythira
Oostenrijkse gasten maken het zich gemakkelijk met een dinertje ’thuis’. En met uitzicht! (Foto Herr Schwarz) Terras van de studio’s.

 

Guesthouse momentjes

Het zijn mooie zomeravonden, toch duiken wij met enige regelmaat om half elf ons bedje in. Moe maar voldaan. We slapen bijna maar schrikken ineens wakker van luide Griekse stemmen. Vreemd want de huidige gasten komen uit Oostenrijk, Zwitserland en Engeland en trouwens, die maken ook niet zo veel lawaai. Laat maar gaan, ze vertrekken vanzelf weer, zo redeneren wij. Meestal zijn het nieuwsgierige passanten die op de meest vreemde tijden langskomen. Een minuut later wordt er hard op onze deur geklopt. Dan schrikken we toch een beetje, wat zal er aan de hand zijn? Albert trekt snel iets fatsoenlijks aan en doet open. Het is Jimmy, een kennis uit Agia Pelagia. Hij heeft een vriendin bij zich die op zoek is naar een leuke accommodatie, of ze de suites even mogen bekijken. De vriendin in kwestie kijkt al een beetje bezorgd als ze Albert’s slaperige koppie ziet. “Bedankt Jimmy maar we zijn volgeboekt”, zegt Albert. Sorry, zei hij er geloof ik ook nog achteraan…

De Australische tuin architect, die niet bij ons logeerde, maar wel verliefd werd op onze tuin is maar liefst vijf keer langs geweest. Verspreidt over een aantal weken. Gelukkig hanteerde hij ‘normale bezoektijden’. Hij vroeg elke of hij nog een keertje langs wilde komen. Steeds nam hij iemand anders mee. De laatste keer was dat een Griekse architecte, zij die verantwoordelijk is voor de inrichting van de Dior winkels in Europa. Hoe enthousiast kan iemand zijn?

 

Zomerverhalen 2019

 

In maart 2019 ontvingen wij per mail een boekingsverzoek om het hele guesthouse te huren. Voor een bruiloft. Onmogelijk omdat we al diverse reserveringen hadden gemaakt. De twee suites hadden ze wel geboekt. Er werd prompt betaald. Op de dag van aankomst kwam er niemand. De contactpersoon van de boeking, de weddingplanner, was onbereikbaar. Tegen de avond neemt ze eindelijk contact met ons op. De bruid zal de volgende dag met haar ‘make-up-artist’ bij ons arriveren. Op de ochtend van dag twee komt de ‘weddingplanner’ eerst zelf een kijkje nemen. Alles is naar wens. Of de airco’s alvast aan kunnen? Ze vertrekt. Een uur later arriveert de eerste auto. Al snel de tweede, de een nog groter dan de ander. Het krioelt inmiddels van de mensen. Ik spot de bruid met lange donkere haren en haar bruidsmeisjes zien er net zo uit, dat kan niet missen.Ze lopen nog rond in hun eiland outfitjes, lekker relaxed dus. Al komt de bruid nog wel om een paracetamol vragen…Die avond zal de officiele trouwhuldiging in de kerk Ajios Minas in Logothetianika plaatsvinden en daarna het grote feest bij de Wind Mill in Mitata.

De andere gasten, van de studio’s, waren die ochtend al op tijd vertrokken en hebben niets meegekregen van dit alles. Niet van de grote verkleedpartij, van het dansende trouwgezelschap, het muziekbandje, de fotoshoot…Rond vijf uur was het ineens weer rustig. Bij zonsondergang kwam het bruidspaar samen met de fotograaf nog even terug, voor een aantal mooie plaatjes. De video van dit jonge Grieks-Australische stel kun je hier zien. De  opnames beginnen bij ons. Wie zijn ze dan? Wisten wij eerst ook niet maar hij is van Kythira. Haar ouders komen van Rhodos en Corfu. Ze wonen in Australië. De bruid blijkt een van de jongste vrouwelijke topondernemers in de mode in Australie te zijn. En dan trouw je natuurlijk op Kythira! Hieronder nog een aantal unieke kiekjes van het gezelschap.

 

Trouwen op Kythira
Het gezelschap is gereed voor de fotoshoot. Lange jurken, een hapje en een drankje en live muziek!

 

Zomerverhalen 2019
In het middelpunt van de belangstelling: de bruid met haar dochtertje en haar moeder.

 

Zomerverhalen 2019
Alles speelt zich precies af voor onze voordeur.

 

Trouwen op Kythira
De muzikale omlijsting van die zonnige middag kwam van dit duo.

 

Video >> Thessy Kouzoukas and Georgio Batsinilas wedding in Kythera Greece 

 

Deze zomer waren er veel bruilofts – en doopfeesten op Kythira. Er was zelfs eentje bij met 500 bruiloftsgasten!! Zal die bruid iedereen gezoent hebben? Al die zwetende wangen…ja daar denk ik dan weer aan. Wij hadden een top trouwdag 16 juni 2014, precies vijf jaar geleden. Yamas!

Op de bonnefooi naar Kythira afreizen van half juli tot half augustus zonder een accommodatie en/of huurauto is niet aan te raden. Alles is geboekt, niet dat je echt iets merkt van die drukte want alle toeristen verspreiden zich over de 60 dorpjes. Toch zijn er enthousiastelingen die van de veerboot Kreta-Kythira komen en denken dat er wel een auto of scooter beschikbaar zal zijn. Hey, het is hier geen Kreta! Zo overkwam het, alleen bij ons al deze zomer, minimaal drie stellen. Er is gelukkig een reddende engel met een oplossing: Panajiotis Rent a Car. Hij werkt keihard en is altijd gestressed en kan wel eens opvliegend uit de hoek komen, zeker als er een krasje op een van zijn auto’s zit, toch lost hij het mobiliteitsprobleem van deze eilandgasten razendsnel op. Echt een kanjer!

Het is inmiddels half augustus en het guesthouse zit vol met Grieken. Elke studio en suite is voorzien van die handige nespresso koffiemachine’s. Ook dit jaar zijn er weer veel vaste gasten die weten dat we vorig jaar nog ‘gewone’ koffie filter machines hadden. Of ze die nog mogen gebruiken? We wisselen ze wel weer om. De meeste Grieken houden (nog steeds) van filter koffie.

“Mr. Albert ik wil graag betalen”. “Mr. Albert kunnen we om 9:15 ontbijt krijgen”? “Mr. Albert we vertrekken om 11:15 uit de studio want om 12:00 uur gaat de veerboot”. Een allerliefst en punctueel Grieks stelletje. Ze hebben genoten. Al is ze nog twee keer in het ziekenhuis belandt gedurende haar weekje vakantie op Kythira. Bij het passen van een jurkje, in een van die leuke kledingzaakjes op Kythira, stoot ze met haar arm tegen de spiegel. Niet alleen de spiegel is kapot maar ze heeft ook een grote en snee in haar arm. Snel naar het ziekenhuis voor een hechting. Op het strand van Kaladi wordt ze geprikt door een wesp en ze is allergisch voor die prikken.  Ze snellen naar het ziekenhuis. “Ben je daar alweer?” zeiden ze nog.

 

Zomerverhalen 2019
Eind september rond een uur of zes in de middag. Prachtige lange schaduwen. Rondwandeling in het groene noorden met FMK.

 

Reizen door Griekenland is reuze leuk. De binnenlandse vluchten zijn kort (Athene-Kythira is maar 40 minuten). Een andere mogelijkheid is reizen met de veerboot. De reuring in de havens heeft iets magisch en ik hou ervan om een paar uur op een veerboot rond te dobberen. Aankomen op de plek van bestemming spannend en vol verwachtingen. Het verkennen kan meteen beginnen, met de auto, te voet, liftend. Heerlijk. Al kan het ook best vermoeiend zijn. Zo ook dit Franse stel. Op de dag van aankomst, bij ons op Kythira, belt hij. Ze hebben de vlucht naar Kythira gemist. De volgende dag arriveert de man. Alleen! Ruzie? Nee zijn vrouw had het er helemaal mee gehad, weer een vliegveld, weer een haven, weer wachten. Inderdaad reuze zonde van de tijd. Zij vertrok naar hun eindbestemming Hydra en hij was reuze blij om op Kythira te zijn. Al was het voor slechts 4 dagen.  Hij vertelde mij welke eilanden ze hadden aangedaan in twee weken tijd. Bij nr. 3 haakte ik al af. Persoonlijk vind ik het reuze zonde om als een “speedy gonzales” door al dat moois in Griekenland te razen. Niet doen! Ook Kythira voor vier dagen is veel te kort. Begin je net de magie te voelen en dan vertrek je al weer! Minimaal een week.

 

Zomerverhalen 2019
Culinair genieten. En het is weer eens iets anders dan een Griekse salade. Super lekker!

 

Lokale producten

Het is een bewolkte dag in oktober als ik aan het schrijven van deze zomerverhalen 2019 begin. Ik kijk ondertussen verlangend naar buiten, naar de donkere wolken, die dreigen maar helaas niets laten vallen. Op tien dikke druppels na. Die, na te zijn opgedroogd, alleen maar vieze zanderige vlekken achterlaten. Een dikke plensbui hebben we nodig om de natuur te voorzien van een flinke stoot hernieuwde energie. Sommige bomen en planten hebben het zwaar. Al sinds mei is het kurkdroog. Heeft Kythira een bos dan? (die vraag krijgen we wel eens) En ja zeker; Kythira heeft een bos. Diverse zelfs. Het mooiste en meest uitgestrekte bos is in het noorden van het eiland. Daar is het heel groen en onder de hoge pijn- en eucalyptus bomen is het in de hete zomer lekker koel. Dat een bosgebied een goede beschutting is voor een ware hennep kwekerij op Kythira was voor ons ook nieuw. Het tweede illegale hennep kwekerijtje (50 plantjes) van dit jaar is onlangs door de politie ‘ontdekt’ en opgerold.

Lokale producten van een heel andere orde zijn: tijm honing, gedroogde oregano (niet van de supermarkt), paksimadi, olijven en olijfolie, verse vijgen, amandelen, gedroogde salie en een geitenkaasje om maar een paar tongstrelende en pure smaken te noemen. Daar hoort nog een super lekkere wijn bij. En die hebben we dit jaar weer gevonden tijdens een diner bij vrienden thuis. Ze schonken een verfrissende sprankelende witte wijn van het wijnlokaal Stratigos, de nr 3 Liritis. Proost! Yamas! Ga eens op bezoek bij “oinopoieio (spreek uit: inopi-i-o) Stratigos” ze zijn het hele jaar open (in de ochtenduren).

 

Zomerverhalen 2019
Vrienden uit Nederland op bezoek in september. Lunch aan zee in Agia Pelagia.

 

Tot ziens! Tot op Kythira!  Anita

Lees hier meer zomerverhalen 

NB: een paar dagen geleden kwam de regen met bakken uit de hemel, wel vier uur lang. Al het stof en zand is van huizen en auto’s gespoeld. Het najaarsfruit zoals granaatappel, kweepeer en olijf zijn er net zo blij mee als wij.

 

Zomerverhalen 2019
Kijk! Daar achter die golf dobber ik. Het was een prachtig zwempartijtje met al die mooie lange golven. Best uniek.

12 gedachten over “Zomerverhalen 2019

  1. Kalispera Anita! Zoals altijd weer een genot om te lezen hoe jullie zomer is verlopen. Never a dull moment, zo begon het 10 jaar geleden en dat zal ongetwijfeld zo blijven. We zijn in ieder geval weer helemaal bij en zien uit naar ons bezoek volgend jaar. Succes met de olijfpluk.
    Veel groeten uit Hoofddorp!
    Richard (ook namens Marja)

    1. Richard mou, dank je wel en we kijken al uit naar jullie bezoek volgend jaar. Kalo xeimona! lieve groet Albert&Anita

  2. Lieve Anita en Albert, wat een heerlijk verslag weer van de afgelopen zomer. Wat fijn voor jullie buurvrouw dat zij geld terugkreeg door de vertraging. Echt een gemis dat wij dit jaar niet bij jullie waren. Maar wij hebben al geboekt voor 2020 en daar verheug ik mij vreselijk op. Nog gefeliciteerd met jullie 10 jarig jubileum en een mooie oogst toegewenst. Marjaxx

    1. Lieve Marja, en wij hebben jullie gemist…Vandaag heb ik de eerste olijven (voor de inmaak) al geplukt, in een zomerjurk en op slippers! Tot volgend jaar, superleuk, dikke zoen en liefs A&A

  3. wat hebben jullie het getroffen op Kythera. en wat fijn dat jullie avontuur zo goed is uitgepakt. Ik hoop ooit nog eens op Kythera te komen.

  4. Wat een heerlijk verhaal, Anita. Ik heb ervan genoten. Kythira is en blijft geweldig! Onze eerste kennismaking ermee was vijf jaar geleden vanuit jullie Fos Ke Choros, inmiddels wonen we er zelf alweer een jaar.

    1. Ha Ilse, dank je wel en zie daar ook jullie hebben je droom gerealiseerd! Volg je hart…lieve groet van ons allebei

  5. Prachtige verhalen Anita mou! Nog even en dan kom ik weer naar jullie mooie eiland en mag ik weer lekker buiten spelen! Mooi, dat de buurvrouw is geholpen aan haar staar, en dat ze geld terugkreeg! Nog gefeliciteerd met jullie jubileum, daar drinken we wel op als ik bij jullie ben.
    Heel veel liefs, filakia!

    1. Christina mou, dat gaan we zeker doen: een proost uitbrengen op ons jubileum en op jouw bijna jubileum!!! En dat we allemaal nog lang gezond blijven waar we ook zijn. Tot heeeeel snel, veel liefs Albert&Anita XX

  6. hallo Albert en Anita,
    wat weer een leuk verhaal. Nog een paar weken en dan komen we weer een weekje bij jullie logeren en olijven plukken. We hebben er weer ontzettend veel zin in, tot gauw,
    groetjes van Henk en Jenny

    1. Ha Jenny en Henk, dank jullie wel! tot snel, lekker olijven plukken. Heeeeeeerlijk. lieve groet A&A

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.