De dag nadat…

 

…Jip en Janneke zijn verhuisd

Het is januari als Hans langskomt om een boek te lenen en Jip al miauwend onze aandacht opeist. MooiBoy noem ik hem, vanwege zijn heldere turquoise ogen en elegante verschijning. Met zijn lange poten en glanzend zwart witte vacht danst en rolt hij door de dag. Een vrolijk katje van inmiddels negen maanden.

 

Jip en Janneke
Jip en Janneke op nieuwjaarsdag

 

“Zal ik hem meenemen?” vraagt Hans. Ik dacht eerst dat hij een grapje maakte omdat MooiBoy te schattig voor woorden is maar ik zie aan zijn gezicht dat hij het echt meent. Tijdens de oliebollenmiddag had Hans zijn oog al laten vallen op Jip, liefde op het eerste gezicht. Maar ja, Jip zonder Janneke, dat gaat echt niet. Knuffelkont Janneke is schuwer en minder veeleisend maar als huisdiertje de allerliefste. Dat vertel ik hem. Die twee horen ook bij elkaar, broertje en zusje, ze knuffelen de hele dag door en zijn helemaal op hun gemak samen. Nee, die kun je niet scheiden. (Oh wat heb ik nu toch gezegd? Alsof ik van die lieve katjes af wil???)

Hans ging thuis overleggen want vrouwlief en hun twee driejarige katten moesten ook instemmen. De volgende dag lieten ze al weten voor het komische duo Jip en Janneke te gaan. Maar ze gingen eerst naar Kreta, dan nog naar Athene en daarna kwamen ze ze ophalen. Dat was maar goed ook, want zo kon ik nog even wennen aan het idee dat deze schattige mormels, deze kleine monstertjes zouden verhuizen. Ik hield mezelf voor dat dit wel eens een mooie oplossing zou kunnen zijn.

 

*klik op de foto voor een vergroting

 

Afgelopen zomer stonden Jip en Janneke ineens, uit het niets, bij ons op de stoep. Dat was een leuke en gezellige verrassing, dus bleven ze. Niet iedereen was daar blij mee. Mavromatti en Kardoula moesten niets hebben van die twee indringers. Na een half jaar was het nog steeds veel geblaas en gebrom naar elkaar. Kardoultje en Mafje zijn beslist geen vriendinnen en ineens twee extra kattenkoppen op hun terrein was te veel van het goede. Samen smeeden ze een bondje, zo leek het, om de nieuwelingen niet te mogen.

Vooral Kardoula kon niet langer dan een paar dagen met ze in een ruimte verblijven. Dan ging ze er vandoor en was ze ’s nachts weg, onvindbaar. Terwijl ze twaalf jaar lang elke nacht bij ons is. Dat vond ik zo zielig en ik was vooral heel erg ongerust. De ongerustheid bleef ook tijdens ons kerstbezoek aan Nederland, dat zeurt dan zo op de achtergrond; gaat het wel goed met allevier? We hebben echt een fantastische kattenoppas, die twee keer per dag komt, daar lag het niet aan. Ik maakte er zelf iets groters van dan dat het was (toch?).

 

De dag nadat...Jip en Janneke zijn verhuisd
Juli 2024, even een foto momentje met Kardoula

 

 

Bij thuiskomst eind december was alles prima verlopen, toch leken Kardoula en Mafje niet helemaal op hun gemak. Er waren het afgelopen halfjaar ook veel meer vreemde katten rond het huis. In het begin gaf ik de jonkies buiten te eten. Daar kwamen hele kattenfamilies uit Pitsinades op af. Dus toch maar binnen eten geven. Al snel wisten Jip en Janneke precies hoe de kattenluikjes werkten. Dan maar allemaal naar binnen. Daar begon de onrust. Sinds de komst van Kardoula in 2012 is de ene vleugel van ons huis van haar en de andere vleugel het terratorium van Mavromatti. Alleen de binnenplaats en de parkeerplaats is gezamenlijk terrein, leg dat maar eens aan twee piepjonge stuiterballetjes in kattentaal uit.

Het aanbod van Hans kwam precies op het juiste moment. Ik liep al voortdurend te piekeren hoe we dit zouden doen, een prettig kattenleven voor allevier en rust voor ons. Hans bood die kans! Die twee oude dames van ons, Mavromatti en Kardoula, onze prinsesjes van bijna 16 en 13 jaar oud, hebben zo nog een paar mooie en rustige jaren voor de boeg zonder stress.

 

Jip en Janneke
Het is eind januari en Jip en Janneke gaan verhuizen, oh wat ga ik ze missen. Gelukkig wonen ze dichtbij, slechts 10 minuten rijden met de auto…hoppa!

 

Gisteren hebben we Jip en Janneke naar hun nieuwe thuis gebracht. Daar is binnen en buiten heel veel ruimte en Hans is echt een kattenmens, en Dieneke zorgt voor letterlijk voor een warm nestje. Jip liep meteen al op zijn gemak rond. At wat brokjes, en ging op de bak. Janneke was wat achterdochtig en keek een beetje bezorgd om zich heen, wat nu? Ach die twee, die redden zich wel. Nu maar hopen dat hun nieuwe kattenfamilie, Boef en Wolfje, kunnen wennen aan deze twee druktemakers.

Het voelt nu wel een beetje leeg bij ons…

Anita

*meer weten over de dieren op Kythira? kijk bij Animal Aid Kythira

Mavromatti

Iedereen weer ontspannen…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.