door
Zomerhitte
Het is al even geleden dat ik iets voor de blog heb geschreven, en nee we zijn niet gesmolten gedurende de zomerhitte. Geloof me, ik kom tijd tekort. De uren in een dag zijn gewoon op. Of ik ben op. Zomer 2024 was superdruk mede oa door de verhuur van Chousti Diakofti.
De zomerhitte begon vroeg, al eind mei. Dat bracht wel meteen het mooiste zomergeluid op gang: het cicade koor. Zodra de zon opkwam hoorde je de eerste cicade zijn tromgeroffel uit de vallei opstijgen. Daarna komt het hele koor op gang en een golf van geluid overstemt alles en iedereen en zo rond zonsondergang dooft het langzaam uit. Blijkbaar zijn ze na twee maanden af want het was augustus dat ik de cicaden begon te missen, alsof de zomer al voorbij was. Vermoedelijk uitgeput na een paar maanden vrouwtjes lokken en die vrouwtjes maar applaudiseren met hun vleugeltjes, het baltsen was voorbij. Terwijl de zomerhitte nog heel lang doorsudderde…
Nazomer hitte
Sinds september is de ergste hitte afgenomen en zijn de nachten koeler. Dat zien we meteen terug in de opfleurende bomen en planten die erg te lijden hadden. Voor een koele nacht kunnen wij de airconditioning aanzetten of wat onze voorkeur heeft: een gewone waaier. Zelfs nu zo half oktober gaat die waaier ‘ s nachts aan. Heerlijk dat briesje door het appartement. De planten en bomen hadden het dus echt zwaar. Gelukkig doen de olijfbomen bij het Guesthouse het verrassend goed door de dikke laag bodembedekking van olijvenblad die Albert heeft aangebracht rond de bomen. En zo zijn er nog een paar boomgaardjes met heerlijk veel olijven dus we kijken al uit naar de olijf-pluk-weken (volgeboekt!) in november.
Gezinsuitbreiding
Maak meteen even kennis met deze twee kattenkopjes. In de nacht van 15 op 16 augustus vonden wij bij thuiskomst deze hongerlapjes luid piepend bij gasten op het terras. Op een Griekse nationale feestdag, de Maria Hemelvaart viering, kwam iemand dit cadeautje “brengen”. Voor ons 15 jarig Guesthouse jubileum?
Van wie…van waar…deze twee hummels, toen 3 maanden oud, vandaan kwamen??? Joost eh Maria mag het weten. Ze zijn erg gewend aan mensen en aan binnen zijn, ze zijn heel aanhankelijk, aaibaar en speels. De lol en het vermaak die twee kleine katjes met zich mee brengen, voor ons en voor de gasten deed ons besluiten ze te houden. De twee bejaarde dames, Mavromatti en Kardoula, zitten nog in de gewenningsfase maar dat gaat vast goed komen.
Panajiota Rigou
Erg verdrietig nieuws is het overlijden van onze lieve buurvrouw Panajiota. Sinds november 2023 verbleef ze in het bejaardentehuis en ze ging snel achteruit. Van niet meer kunnen lopen, tot toch nog gevallen zijn en daarna kwam de verwarring. Bijna vijftien jaar hebben wij haar als buurvrouw gehad, dat lieve vrouwtje dat ontzettend graag gezelschap om zich heen had. Haar man was al overleden toen wij naast haar kwamen wonen. Het was een kinderloos huwelijk en verder had ze ook geen familie meer dus de hele buurt zorgde zo’n beetje voor haar. De eerste jaren liep ze naar ons toe maar de laatste jaar belde ze bijna elke dag. Ze was beslist veeleisend want de dingen moesten meteen gebeuren. De vele yoghurtjes, vers brood en melk die we haar hebben gebracht zijn ontelbaar. De bezoekjes aan het ziekenhuis maar ook de zomerse uitstapjes die we op een gegeven moment hadden ingevoerd deden haar stralen. De zomer van 2023 was ontzettend zwaar voor haar, suikerziekte en hartfalen en ze had zeker vijf waaiers om haar heen staan om het hoofd letterlijk koel te houden. Het bejaardentehuis bracht enige tijd verlichting maar wat miste ze haar thuis… Ze is 88 geworden.
Kalo paradiso Panajiota! Ik hoop nu dat je thuis bent en dat je samen met Panajiotis en Paris hard kunt lachen om alle eilandroddels. We missen je, we missen jullie. Dikke knuffel.
Dit moest ik alvast allemaal even kwijt
Geniet van de herfst, Anita
Veel geluk met jullie nieuwe kattenkindjes.
Oh Panajiota… wisten we niet. Να’ σαι καλα Panajiota!
Kristoula mou, jullie waren al niet meer op Kythira toen ze overleed…ti na kanoume…XX
Ok Anita mou. In ieder geval onze oprechte deelneming met het verlies van jullie buurvrouw. Jullie hebben haar heel veel liefde gegeven. Ze had geluk met jullie als buren XX
liiiieeef, dank je wel, dikke knuff xx
Och joh verdrietig het nieuws van jullie buurvrouw. En wel weer genieten van ‘jong leven’ ook.
Zo is het wel Meina…het leven gaat door in al haar facetten, veel plezier nog op dat andere Griekse eiland xx
Ach, we zullen Panajiota missen. Maar ze heeft natuurlijk wel een gezegende leeftijd bereikt!
De katjes zijn schattig, maar natuurlijk zijn Mavromatti en Kardoula geschokt dat jullie dat jonge grut in huis hebben genomen!
Nog even, en dan zien we elkaar weer, ik heb er enorm veel zin in!
Liefs uit Groningen,
…en ze heeft tot haar 87e thuis kunnen wonen. Dat is toch mooi. Je zult het zien over een paar weekjes met dat kleine grut dat groeit als kool. Het zijn echt twee knuffelkatjes, dus tussen de olijven door veel gespin en geaai met die deugnietjes. Dikke knuff XX
Lieve Anita en Albert, wat een triest nieuws. Maar wat hebben jullie kleur gegeven aan haar leven.
Daar mogen jullie best trots op zijn.
Als iedereen zulke vrienden had was het leven een stuk lichter.
Liefs Marjaxx
Ach wat lief van jullie Mar, ze was inderdaad meer dan een buurvrouw…Ondertussen denken we aan jullie in deze loodzware periode in jullie leven, liefs XX
Erg sneu, maar zo is het leven. Panajiota heeft in ieder geval een gezegende leeftijd gehaald met veel liefde om haar heen. liefs Ted.
Dank je wel Ted. Ook jij hebt haar gekend. En tot haar 87e woonde ze maar mooi in haar eigen huisje. Tot heel binnenkort, liefs Anita