door
De Rust
Een dikke harige hommel zo groot als een duim landt op mijn buik als ik even geniet van een uurtje zon, zee en strand. Even later fladdert er een vlinder rond mijn handdoekje die het heeft voorzien op de kleurige roze en paarse bloemen van mijn bikini. Een andere aandachtstrekker is het geitengezinnetje; een vader, een moeder met een jonkie. Zo te zien heeft het een heerlijk onderkomen gevonden tussen de rotsen op het strand. Helaas wordt hun droomplekje verstoord door meerdere arriverende strandgasten op twee voeten. Ze vertrekken om een plekje elders te zoeken in de baai. Als ze niet verder kunnen vanwege de zee beklimmen ze zonder vrees, zo lijkt het, de steile rotswand. Er alleen al naar kijken maakt me duizelig. Af en toe hoor ik een zacht geiten gemekker dan kijk ik even of ze nog aan de rotswand ‘hangen’, veelal zie ik ze dan aan een sappig groen bosje knabbelen.
Ik kan het allemaal mooi aanschouwen vanaf mijn strandlaken aan de overkant van de baai met daar tussenin de gladde zee die uitnodigend voor mij uitgestrekt ligt. Na een stap in het koele en verfrissende zeewater begint er meteen een kleurig visje aan mijn kuiten te pikken. Kleine spelden prikjes. Niet vervelend al kun je best even schrikken als je niet weet wat het is. Al starend over die vlakke blauwe leegte spot ik een snorkelaar, die hoort vast bij dat verlaten brommertje dat op de kade staat. De zwarte snorkel gaat gestaag op en neer totdat ik het ineens zie opstijgen…huh…een grote zwarte vogel met een lange dunne hals (een aalscholver?) glijdt over het water om even verderop zijn lunch bijelkaar te gaan ‘snorkelen’.
Wat een rust zo op de stranden en in de baaitjes van Kythira onder de stralende herfstzon. Een paar dagen later werd het voor veel mensen een drama van jewelste.
De Ramp
De zon was er in overvloed. Het waaide hard en er kwamen waarschuwingen voor brandgevaar. Het is de combinatie van de felle zon, harde wind en de droogte (6 maanden nagenoeg zonder regen) die er voor zorgen dat sinds de grote brand in 2017 iedereen super alert is op Kythira. Dat er een zwarte nacht op komst was van een geheel andere orde heeft niemand vantevoren kunnen bedenken. Het gebeurde rond 9 uur s avonds, de wind op zee was aangewakkerd tot 8 BF, toen een klein bootje met 95 vluchtelingen aan boord tegen de steile rotsen in Diakofti botste en totaal werd versplinterd. Wat overbleef was een zee vol drenkelingen die opkeken tegen de onneembare loodrechtse rotsen die wel tot 20 meter hoog uit zee steken. De harde wind, de woeste zee, de brokstukken van de boot….
De bewoners van Kythira kwamen in actie. En hoe! De gigantische grote en massieve betonwagen van een plaatselijke ondernemer kwam er aan te pas om de hulpeloze drenkelingen in een doek uit zee te kunnen tillen. Het Kythira Rescue Team was goed georganiseerd met touwen waarmee ze de mannen tegen de rotsen omhoog trokken. De brandweer en de politie waren er en heel veel vrijwilligers om eerste hulp te verlenen aan de gewonden en ze te voorzien van droge en warme kleding. Na 4 uur zwoegen, het was inmiddels ver na middernacht, hebben ze 80 kunnen redden. Helaas hebben 15 mensen niet, dat weegt zwaar op de gemoedsrust van menige aanwezige. Een traumatische nacht die nooit meer wordt vergeten.
Ook van de mensen die die nacht niet in actie kwamen, waaronder wij, konden de dagen erna de helpende hand bieden. Er was veel nodig aan warme dekens, kleding, schoenen, een verzoek voor ondergoed en sokken en natuurlijk eten en drinken. Diverse restaurants hebben hun beste beentje voorgezet en gezorgd voor een warme hap. Ondertussen waren de vluchtelingen ondergebracht in een school in Frilingkianika. Feitelijk verblijven ze illegaal in Griekenland en kunnen ze zich dus niet vrij bewegen. Inmiddels kwamen er zelfs een aantal familie leden van de vluchtelingen over uit andere delen van Europa. Zo kreeg ik ineens een berichtje van een jonge knul uit Hamburg. Op z’n 9e was hij uit Afghanistan naar Nederland gevlucht. Opgegroeid bij zijn tante in Nunspeet en later afgestudeerd in Den Haag en nu woont en werkt hij in Duitsland. Hij was op zoek naar zijn zus die ook aan boord was. Helaas is het met haar niet goed afgelopen…
Internationaal nieuws
Dat deze zeer ongelukkige botsing met de Kytheriaanse rotsen het internationale nieuws haalde kwam vooral door de 15 vermiste en overleden vluchtelingen. Begin oktober kwam er namelijk ook een bootje aan in Kapsali met 47 mensen waarvan 11 gezinnen, met veel kinderen. Eerdere bootjes arriveerden in augustus met in totaal bijna 250 mensen. Toen al kwam de Kytheriaanse bevolking in actie en heeft iedereen flink geholpen onder aanvoering van de Solidariteits Vereniging op Kythira. Veel kritiek kwam er, vanuit de lokale gemeenschap, op de gemeente dwz op de burgemeester vanwege het uitblijven van enige voorziening. Er zou nog geen fles water zijn uitgereikt.
Dat was deze laatste keer wel anders. Want ineens konden de vluchtelingen op Kythira wel in de leegstaande scholen (Frilingkianika en Mitata) worden ondergebracht wat natuurlijk veel beter is dan op een snoeihete camping (in augustus) of een verblijf op de harde betonnen pier in Kapsali (begin oktober). Niet alleen in het nationale maar ook in het internationale nieuws (tot aan het Dagblad vh Noorden) werd er geschreven over dit ongelukkige bootje. De vluchtelingen zijn veelal afkomstig uit Afghanistan. Waar de taliban de bevolking inmiddels weer zo onderdrukt dat ze hun vaderland willen én vanwege doodsbedreigingen moeten verlaten. Het veilige Europa lijkt de oplossing en zo neemt men het grote risico om in een klein wankel bootje te stappen en van Turkije naar Italië te varen. Waanzin! In Griekenland willen ze sowieso niet zijn. Ander bizar punt is dat de Griekse bevolking de Turken de schuld geven van deze tragedie. Tussen Griekenland en Turkije zit het beslist niet lekker de laatste jaren.
Per persoon is er 10.000 euro betaald voor deze gevaarlijke reis met de belofte dat er maximaal 15 mensen aan boord zouden zijn. Dat waren er in het laatste geval dus 95!! Tel uit je winst. Meestal vindt de (haven) politie van Kythira de ‘mensensmokkelaars’. In het laatste geval is er een jonge Syrische knul van 26 jaar opgepakt. Zijn compagnon, een Egyptenaar, heeft het niet overleefd. Inmiddels zijn alle vluchtelingen vertrokken en ondergebracht in een asielzoekerscentrum in Kalamata (Peloponessos).
Anita
