In december 2014 sprak ik met Irene over haar bedrijf Adopt a Cat op Kythira. Toen kwam de op te richten stichting voor hulpeloze en zieke dieren al even ter sprake. Regelmatig hebben wij contact en zo weet ik dat ze inmiddels 50 katten thuis heeft, Adopt a Cat enorm is gegroeid, ze geslaagd is voor Homeopathie voor dieren, er nog meer voedselcontainers op het eiland zijn geplaatst én de stichting een feit is.
Hoe doet ze dat allemaal? Heeft ze hulp? Staat ze nog op de markt? En natuurlijk, hoe verder?
Een goede reden om gezellig samen te lunchen. Zo kan ik mijn vragen gericht stellen en Irene uitgebreid vertellen, dat doet ze graag. We spreken af bij haar thuis in Goudianika, een dorpje achter Kato Livadi, waar ze nu woont met haar 50 katten. De garage nabij het huis heeft ze omgetoverd tot een kattenhuis. Het staat vol met etenbakjes, kattenbakken, kooien en heel veel slaapplekken. Voor de katten natuurlijk. De verhuizing afgelopen zomer van Mitata naar Goudianika was best een kopzorg. Niet voor haar zelf maar wel voor haar toen nog slechts 25 katten. Bang als ze was dat ze zouden weglopen. Het kattenhuis is voorzien van een traliehek, door Irene gemaakt, waar geen kat door kan. Op eentje na dan. Hoe die elke keer kon ontsnappen is nog steeds een raadsel. Zo bezorgd als ze was dat ze allemaal weg zouden lopen zo hard viel het achteraf mee. Binnen een week waren alle katten gewend aan hun nieuwe onderkomen en liepen ze vrij rond. Alleen de allerkleinsten en beschadigde katten blijven binnen, de rest loopt lekker rond in de binnenplaats of ergens in de natuur rondom haar huis. Is dit het ware katten paradijs? Tijd voor mijn eerste vraag aan Irene.
Hoe kom je aan 50 katten?
Dat zijn vooral katten uit de buurt zonder vast huis. Die komen hier een hapje eten en verdwijnen niet meer. De organisatie Adopt a Cat groeit en steeds meer eilandbewoners weten mij te vinden. Met enige regelmaat brengt er iemand een kat langs, meestal hele jonkies die iets onder de leden hebben. Daar zit bijvoorbeeld ook een blinde kat tussen. Ja die kun je niet alleen laten toch? Ze lacht. In haar huis in Mitata was zo’n grote groep nooit mogelijk geweest. Overigens is dit wel de limiet hoor, voegt ze er snel aan toe.
Op deze prachtige zonnige dag, in een sowieso zeer milde winter, gaan we voor de lunch naar Kapsali. Eerst lopen we binnen bij een Griekse dame met een zieke kat. Ze heeft Irene specifiek gevraagd om hulp omdat ze wil dat haar kat een homeopathische behandeling krijgt. Na het uitwisselen van informatie biedt deze dame ook nog eens haar hulp aan. Zo maar. Adopt a Cat groeit op alle fronten met meer en meer geadopteerde katten, naamsbekendheid en niet onbelangrijk veel gezonde katten.
Hoe houd je alles bij? En wie helpen je daarbij?
Ze laat me haar ‘kattenbijbel’ zien een boekje vol met namen van de katten en de mensen die een katje geadopteerd hebben. Dat is een ding, vertelt ze, thuis heb ik een uitgebreidere lijst waar het medische verleden van iedere kat opstaat. En er hangt een kalender in de keuken welke kat welk medicijn nodig heeft.
Ze vertelt vol trots dat ze nu dagelijks werkt met homeopathie voor katten. Het werkt goed voor katten met tandproblemen en de katten-niesziekte. Ik doe overigens alles in overleg met de dierenarts die volledig achter mij staat.
Wat mij ook erg helpt zijn alle voercontainers op het eiland. Iedereen mag en kan daar droogvoer indoen. Ook de toeristen, graag zelfs, zegt ze met een grote grijns. Er staan trouwens zeven voercontainers bij privé-vakantiehuizen, die vul ik bij. Als de eigenaar terugkomt heeft hij een warm welkom van een levende en gezonde kat.
De samenwerking met de dierenarts verloopt vlekkeloos. Het sterilisatieprogramma gaat ook gewoon door. Irene vangt de katten en brengt ze naar de dierenkliniek in Livadi. Na de sterilisatie brengt ze de katten weer terug. Niet iedere kat woont bij iemand thuis of is een geadopteerde kat. Het meest ideale is als ze in een groep leven en er iemand is die voor ze zorgt, maar dan ook goed voor ze zorgt. Het ultieme voorbeeld van zo’n groep is zijzelf. Er zijn nu zo’n 16 groepen verdeeld over het hele eiland. Daar hoeft ze nauwelijks langs en ze bellen als er iets is. Een voorbeeld van een groep met een fijne ‘oppas’ is in Karavas bij Kiria Dami. Die heeft zelf ook een klein kattenbijbeltje met de namen en een omschrijving van de kat.
Wat doe je als er een katje dood gaat?
Tja dat vind ik een van de moeilijkste dingen heb ik gemerkt. Iemand adopteert een katje en dan wordt het overreden of heeft een ziekte onder de leden en gaat het dood. Uiteraard meld ik dat bij de de desbetreffende persoon maar ik vind dat verschrikkelijk, alsof ik niet goed voor het beestje heb gezorgd. Daar heb ik zo veel van geleerd dat ik besloten heb om alleen nog katten op te nemen in Adopt a Cat die in een groep leven. Dan is er nog altijd een risico maar zo denk ik het wel te beperken.
Hoe ver ben je met de Stichting?
In mei 2015 is de stichting opgericht en sinds januari jongstleden is alles eindelijk definitief afgerond en hebben we net onze eerste echte vergadering gehad. Er zijn zeven bestuursleden en ik ben erelid. Met de gemeente ben ik nu op zoek naar een geschikte plek voor een opvangcentrum dat heeft nu de hoogste prioriteit. En natuurlijk het werven van leden voor Filozoiki Kythiron.
Filozoiki Kythiron: de dierenvrienden van Kythira, is een liefdadigheidsorganisatie voor álle dieren op het eiland. Dus niet alleen de katten. Nu de stichting bestaat is de gemeente verplicht, volgens de Griekse wet, om zorg te dragen voor het welzijn van zwerfdieren.
Uitgangspunten en doelstellingen:
-welzijn van alle dieren op Kythira
-aanspreken op de leefomstandigheden
-educatieprogramma voor kinderen over dieren
-opvangcentrum vinden
-subsidies voor oa een opvangcentrum aanvragen
-leden werven
Voor 20 euro per jaar kun jij ook lid worden van Filozoiki Kythiron. Download hier het Member Registration Form en stuur het ingevulde formulier naar Irene.
Noem nog eens een mooi moment van het afgelopen jaar?
Oei dat zijn er eigenlijk wel heel veel maar vooral bijzonder was de verspreiding van meerdere voercontainers over Griekenland. Dat begon met een berichtje uit Athene. Iemand van Nine Lives was op Kythira en had de voercontainer in Agia Pelagia gezien. Op de markt kwamen we verder in gesprek. En zo gebeurde. Sinds vorige zomer (2015) is er een voercontainer, naar mijn ontwerp, in Athene geplaatst. Opsturen was te kostbaar dus heb ik uitgelegd hoe ze deze kunnen maken. Dit jaar kwamen er verzoeken uit Dounousa, Karpathos en Paros. Op de eerste twee eilanden zijn ze nu ook in gebruik.
Heb je vragen over Adopt a Cat of Filozoiki Kythiron mail gerust met Irene. Of als je op Kythira bent kom langs op de zondagmarkt in Potamos daar kun je Irene altijd vinden. De verkoop van al haar home-made lekkernijen ‘Tis Irini’s’ gaat namelijk gewoon door.
Irene haar contactgegevens:
mail: Ireneopkythira@gmail.com
mobiel: (0030) 6977 698 919
facebook: Irene op Kythira
Anita
Heel leuk om te lezen. Mooi geschreven en prachtig werk van Irene!
Dankjewel en absoluut, Irene doet fantastisch werk. Anita
Leuk om te lezen! Ik hoop het binnenkort weer te zien.
Gezellig Christina, het aftellen is begonnen.
Mooi om te lezen dat het goed gaat met de diertjes op Kythira.Goed verwoord stuk over Irene en Adopt a Cat.Het blinde katertje is Stevie,ons geadopteerde lieverdje.De jongste die we hebben.We hopen dat Irene nog lang doorgaat.En zolang het kan blijven we haar steunen.
Mooi verhaal , geweldig om je zo in te zetten voor dieren. Deze zomer komen we alles in het echt bekijken. Groet.
Een mooi verhaal. Geweldig om te lezen dat het zo goed gaat.
Binnenkort hopen we weer even voor een weekje langs te komen en ook mijn eigen adoptiekatjes Porto, Popeye en Tigri weer even te zien.
prachtig verhaal, ik ken ze ook al een tijdje en ga zeker ook een bezoekje bij haar brengen xx