door
Het is gewoon onbehoorlijk. Bijna tragisch te noemen, hoe de weken en maanden door onze vingers lijken te glippen, alsof alles is voorzien van een vette laag Kytheriaanse olijfolie waarover we al glibberend ongemerkt hartje zomer zijn ingegleden. Zo keken we aan het begin van ons seizoen uit naar een weerzien met vele oude bekenden, die kwamen genieten van hun welverlangde vakanties, en zo zijn ze al weer vertrokken.
Dat gold ook voor mindfulness coach Rian Comou. In mei 2019 hebben we haar uitgezwaaid en toentertijd “tot volgend jaar” naar elkaar geroepen. Dat er niet één maar zelfs twee hele jaren moesten passeren om elkaar weer eens stevig te kunnen omhelzen was best bizar. En daarna vooral heel erg leuk. Zo half mei kwam met haar meteen de zomer mee. Dat was gewoon lekker, vooral voor de gasten. Met temperaturen boven de 30 graden en geen wind kon Rian heerlijk improviseren tijdens haar mindfulness programma. Haar voorstel om ’s morgens om 6 uur te beginnen met de StilteWandeling viel zo goed bij de deelnemers dat ze een aantal ochtenden op dit vroege maar vooral heerlijk koele tijdstip op pad zijn gegaan. Daarna smaakte het uitgebreide ontbijt van Albert nog lekkerder en werd de ochtend verder besteed aan vooral uitrusten. Aan het begin van de middag kreeg het dagprogramma een vervolg. Hoe mindfull kun je het maken.
*Hieronder wat mooie sfeerplaatjes van de week Mindfulness en StilteWandelingen 2022, klik op een foto voor een vergroting
Ondertussen is het een beetje een bijzondere zomer aan het worden met geloof en hoop in een ‘gewoon’ seizoen met net zo veel toeristen als in 2019. Voor de goede orde: het hoogseizoen op Kythira is kort en begint ergens half juli en loopt tot eind augustus. De hooggespannen verwachtingen van veel toeristen uit Australie en Amerika, de Griekse diaspora, circuleren sinds de lente. Ik kan stellen dat er meer zijn dan de afgelopen twee zomers (vanwege corona was het reizen naar Europa erg moeilijk zo niet onmogelijk) maar echt overdadig is het nog niet. En de Griekse toerist, niet onbelangrijk voor ons eilandje, is extra voorzichtig. Ca 44% van alle Grieken zegt niet op vakantie te kunnen gaan dit jaar omdat het financieel niet haalbaar is. De verhoogde energieprijzen, benzine, de levensmiddelen…het is onbetaalbaar voor een heleboel gezinnen.
*De week Natuur en Cultuur op Kythira. Met dank aan Sonja voor de prachtige fotoserie. Klik op de foto voor een vergroting
Gelukkig zijn onze gastenverblijven, de twee suites en de twee lofts, volgeboekt voor het hele seizoen (mei – november). Af en toe krijgen we een annulering maar dat wordt direct weer opgevuld. Voor de goede orde, vroeger kregen we nooit een annulering. In juni hadden we nog een aparte ervaring. Gasten uit Engeland hadden geboekt en prompt de aanbetaling overgemaakt. Op hun aankomstdag was de door hen gereserveerde Loft spik en span, maar er verscheen niemand. Vreemd. Komen ze wellicht met het tweede vliegtuig? Tijd voor een mailberichtje. Bleken ze nog in Engeland te zijn. Ze waren ons destijds vergeten te melden dat ze toch niet op vakantie naar Kythira gingen. Huh!
Wat we wel eerder hebben gemaakt is een ‘indoor zwembad’ in Loft Skliri. Eind juni stond er voor de tweede keer bijna 5 cm water op de vloer en gek genoeg ook nog eens in dezelfde loft. Tien jaar geleden kwam het omdat gasten de kraan in de keuken open hadden laten staan met de stop op de afvoer. Dat resulteerde al snel in een overstromende wasbak en daarna een dikke waterlaag op de vloer. Deze keer kwam het door een gesprongen waterleiding. Gelukkig waren wij die avond thuis en hoorde ik een onbekend geluid. Een voortdurende ruis. Albert rende meteen naar boven, opende de deur van de Lof en daar dreven de schoenen en de strandtassen van de gasten al door de kamer. Hij draaide snel de hoofdkraan uit en met een flinke stapel handdoeken en twee grote teilen gingen we om negen uur ’s avonds maar eens een flinke portie dweilen. Alle houten spullen zoals bankjes en tafels en stoelen hebben we buiten neergezet om te drogen en/of te voorkomen dat ze als een spons al dat water zouden opzuigen. Na een uurtje dweilen was de vloer zo goed als droog. Intussen was de loodgieter gearriveerd, althans zijn jonge zoon, en binnen een kwartiertje had hij het gerepareerd, bravo Jianni! Rond 22:15 kwamen de gasten thuis en was hun kamer al bijna weer aan kant. Ze baalden alleen heel erg dat ze ons niet hadden kunnen helpen. Zo gaat dat dan. De natte schoenen en strandtassen hebben ze een nachtje buiten laten staan en de volgende dag was alles weer kurkdroog. Op naar de volgende ‘verrassing’!
Fijne zomer,
Anita
