Staat de airco aan?..aha…het is de stofzuiger die koele lucht uitblaast!!!! De hitte zit ín huis. Welkom in het leven van Albert en Anita tijdens de schoonmaak uren. Iedere kamer in het guesthouse is voorzien van een airconditioning maar dat wil niet zeggen dat iedereen die gebruikt. Dat hoeft ook helemaal niet. Er zijn gasten die er de voorkeur aan geven om alle ramen wijd open te zetten en de wind door het huis te laten blazen. Dat werkt tot op zekere hoogte want als we langer dan een week in een hittegolf zitten dan kruipt de hitte langzaam maar zeker naar binnen. De ramen openhouden werkt dus averechts.
Na de snoeihete zomer van 2021 voelt het koelere weer in oktober als een verademing. De twee hittegolven van juli en augustus, beide tegen de 40 graden gedurende twee weken, deed mij menigmaal verlangen naar het najaar. Het zachte licht in de herfst, en de zon die veel minder krachtig schijnt en nog altijd sterk genoeg om het lijf op te warmen, is heel aangenaam. De enorme zomerhitte vond ik trouwens nog erger voor alle bomen en planten. Die kunnen zich niet verplaatsen naar een koele ruimte of een duik in zee nemen. De mulch, twee vrachtauto’s met olijvenblad, die Albert in de winter rondom alle bomen en planten had gelegd was een weldaad voor de olijfbomen en de jonge aanplant. Maar toch…
Tijdens de hete dagen kregen de potplanten drie keer per dag water. Sommigen hielden stijfkoppig de bloemknopjes gesloten tegen de verzengende zomer zon. Pas in september kwamen ze weer tot leven en verschenen de bloemen alsnog. Sommige bloeiende planten, die al een paar jaar in de grond staan, hebben het helaas niet overleefd. De vijgenbomen waren eveneens in een lockdown. Pas half september proefden we de eerste zoete en sappige vruchten, dat is ook wel eens eind juli geweest. Ik moest er rap bij zijn want iets klom ’s nachts in de boom en at ze stiekem op. Een rat of een muis of wellicht vogeltjes? Want ik vond een half aangegeten vijg in een olijfboom terug. In ieder geval kleine hongerige en dorstige nachtdiefjes. Met als resultaat dat ik mijzelf overat in al die vijgen en daardoor de maag behoorlijk van streek had. Net als de hitte ging ook dat weer voorbij…
In juli en augustus was het eiland overladen met voornamelijk Griekse toeristen. Klik hier voor Zomer op een Grieks eiland. Imiddels zijn er wat cijfers bekend. In augustus reisden er bijna 24.000 mensen met de veerboot naar Kythira tegenover 2700 mensen met het vliegtuig (*bron Kythera News). De telefoon, Albert zijn mobieltje in deze, stond roodgloeiend, allemaal Grieken die wilden boeken. In 2021 wederom geen Australische en Amerikaanse toeristen op Kythira vanwege de corona reisbeperkingen. En bijna geen Engelsen, die ervaren nog een extra handicap: de brexit. Naast de Grieken waren er ook veel Fransen met dank aan de goede PR in Le Figaro, zie hier.
Was er nu sprake van massa toerisme? Bij lange na niet. Vanwege de meer dan 60 dorpjes wapperen de toeristen vanzelf uit over het hele eiland. Al klaagden diverse eilandbewoners, vooral de buitenlanders, over de drukte in augustus. Er zijn er zelfs die vanwege deze ‘drukte’ het eiland ontvluchten. Snobs noem ik ze. De maand augustus is dé vakantiemaand in Griekenland. Zo’n periode heeft een andere sfeer en alles draait om de Griekse nationale feestdag op 15 augustus. De Maria Hemelvaart. De aantrekkingskracht van het hoofdklooster van Kythira de Panajia Myrtidiotissa is voor mensen uit heel Griekenland een religieuze reden om een paar dagen naar het eiland te komen. Met georganiseerde busreizen uit Kreta of van de Peloponessos. Even is het dorpje Myrtidia het centrum van de Griekse-Orthodoxe gelovigen, van eilandbewoner tot eilandbezoeker. Met op 23 en 24 september een kleine herhaling van de festiviteiten. Officieel is 24 september een religieuze feestdag op Kythira want op die dag in het jaar 1446 is de icoon van Kythira gevonden.
Een zomer op Kythira zonder noemenswaardige bosbrand, wat een opluchting. Ook corona liet weinig van zich horen/voelen/merken. Af en toe dook er een gevalletje op maar dat was snel getraceerd door de locale authoriteiten. Het Kytheriaanse Rescue Team, onder leiding van Eleni Stathi van het kafenio in Livadi, moest nog wel een paar keer uitrukken. De meest opzienbarende was die van de Italiaanse professor van 80+. Tijdens zijn snorkeluurtje stak de wind op en had hij niet meer de kracht om terug te zwemmen naar het strand. Zo bleek achteraf. Vastgeklampt en uitgeput hing hij aan een rots in zee te wachten op zijn redders. Eind goed al goed. Andere nieuwsmomenten waren de bootjes met vluchtelingen uit Turkije. In Avlemonas en Lykodimou leden ze schipbreuk. In Kapsali verschenen een paar dagen later eveneens een aantal schipbreukelingen. Al met al waren het ca 120 mensen die ‘per ongeluk’ op Kythira aanspoelden. Ze zijn na een paar dagen allemaal, onder begeleiding, met de veerboot richting Athene vertrokken. Op het strand van Lykodimou ligt nog altijd een bootje, met een gat in de romp, als stille getuige van de volgens mij embarmelijke tocht over zee. Gelukkig is iedereen gered en zouden er een paar dagen later zelfs twee mensensmokkelaars zijn gearresteerd door de politie van Kythira. Varen die profiteurs dan mee op de bootjes???
En zo zijn we al weer ver in de herfst voordat ik aan het schrijven voor de blog toekom. Inmiddels zouden we nu al zijn begonnen met de olijf-pluk-weken 2021. Vorig jaar vanwege de tweede lockdown hadden we alles op tijd geannuleerd. Helaas blijkt 2021 een niet al te best olijvenjaar te zijn op Kythira. Dus hebben we besloten om alleen olijven te plukken met gasten in de week van 10 tot 18 november. Voor Christina wordt het dan de tiende keer dat ze komt olijvenplukken en één jaar overslaan is tot daaraantoe maar twee jaar overslaan is ondenkbaar.
Wil je nog aansluiten bij deze unieke vakantiebelevenis: een olijf-pluk-week op Kythira neem dan gerust contact met ons op.
Zonnige groetjes, Albert&Anita
*Ons eerste Griekse huis, klik hier voor foto’s en ons eerste huizenavontuur
Kalispera Anita en Albert!. Wat een mooie verhalen/belevenissen weer ook in 2021. Ik ben weer helemaal bij (en in gedachten erbij). Veel succes met de olijfpluk, mooi dat Christina er weer bij is, we denken met plezier terug aan onze gezamenlijke olijfpluk, al weer veel te lang geleden. Maar.. wie weet….
Veel groeten uit Hoofddorp,
Richard
Kalispera Richard mas, het verveelt ons nooit met al die verschillende seizoensbelevnissen. Ondertussen waait de eerste stevige herfstwind over het eiland, de kweeperen waaien van de boom…als die olijven het nu maar uithouden 😉 groetjes Anita