Donoussa en Naxos

Donoussa en Naxos
Het hoofdstadje Stavros op Donoussa met duidelijk zichtbaar Naxos op de achtergrond.

 

Kythira, Donoussa, Naxos! Hebben de Griekse eilanden geen prachtige namen? Alleen daarom al wil je er al naar toe, toch? Onze wintervakantie begon met de binnenlandse vlucht van Sky Express, nu eens niet Olympic Air, van Kythira naar Athene. Aangekomen in de haven van Athene, Pireas, namen we de veerboot naar Donoussa. Een van de klein Cycladische eilanden met 120 inwoners, een zelfde hoeveelheid katten en kippen, een paar honderd geiten, vier dorpjes, een dokter, een priester, een kafeneo, een taverna en een supermarkt. Bijna 14 km2 groot en kijkend naar de horizon zie je dat het eiland is omringd is door andere eilanden, hier nog een paar klinkende namen: Amorgos, Keros, Koufonisia, Patmos, Mykonos, Ikaria en natuurlijk Naxos. Wij verbleven in het sfeervolle guesthouse van Elias en Ploumitsa, guesthouse Argalios, en vonden daar alles wat ons hartje begeerde.

 

Vers sinaasappelsap, Griekse koffie en kaas, een lekkere omelet met gerookte ham van Naxos, zelfgemaakte cactus- en sinaasappeljam van Ploumitsa, paximadi van Kreta en honing van Donoussa. Ben ik nog de Griekse yoghurt vergeten met verse gojibessen van de Peloponessos.
Verse sinaasappelsap, Griekse koffie en kaas, een lekkere omelet met gerookte ham van Naxos, zelfgemaakte cactus- en sinaasappeljam van Ploumitsa, honing van Donoussa en ik ben vergeten een foto te maken van de Griekse yoghurt met verse goji bessen van de Peloponessos.

 

Wat doe je zo’n hele dag in de winter op een piepklein Grieks eilandje? Wat dacht je van een beetje rondlummelen? Op Donoussa zijn geen archeologische opgravingen te bezichtigen of musea, winkels en uitgaansgelegenheden te bezoeken. Er zijn veel stenen in prachtige kleuren en daartussen staat hier en daar een verdwaalde olijfboom en jeneverbes. Een auto huren kan niet. Er is geen benzinepomp op het eiland en de bewoners die een auto hebben laten de benzine invoeren vanuit Schinoussa. Als de veerboot komt is er meteen reuring onder de bevolking en helemaal als de kleine veerboot Skopelitis arriveert, dat is de ware pakjesboot van Sinterklaas. Alle bestellingen worden persoonlijk afgehaald en iedereen loopt in en uit de boot. Zo haalt men sinaasappelen van Amorgos. Iets wegbrengen kan ook zoals bijvoorbeeld de geplukte olijven, van die enkele boom die er is, om geperst te worden op Amorgos of Naxos. De grote veerboot, de Blue Star Ferries, levert ook spullen vanuit Athene. Donoussianen zijn erg afhankelijk van de veerboten. Toch voel je dat niet als je er bent. Het uitgebreide ontbijt van Elias en Ploumitsa doet vermoeden dat ze kasten vol met lekkers hebben. Eten in taverna Captain George en verrast worden met een overheerlijke Griekse vissoep Kakavia is wel het laatste wat we hadden verwacht. Smaakt het daarom allemaal nog lekkerder? De kleine geneugten des levens worden ineens groots op een klein Grieks eiland. Een waar genot. Een warme winterzon, een mooi boek, eten wat de pot schaft, de zeelucht en de verrassend mooie wandelingen maken het eiland, voor ons, tot een bijzonder plekje.

 

Donoussa en Naxos
Een prachtige wandeling naar het dorpje Kalotaritissa, foto boven links van mij, en terug.

 

Onze gastheer Elias vertelt dat in het hoogseizoen, juli en augustus, het aantal eilandgasten stijgt naar wel 1000. Het toerisme is de belangrijkste bron van inkomsten. Het hoofdstadje Stavros met zo’n beetje 115 inwoners, staat bomvol met kleine hotelletjes en guesthouses die in de winter nagenoeg allemaal dicht zijn. Een zon, zee en strand vakantie met wellicht een boottripje naar een ander Cycladisch eilandje is dan je dagbesteding.

 

Donoussa en Naxos
Echte scharrelkippen eh in dit geval alleen de haan, de kippetjes snelden voor hem uit, en waren te snel voor de foto. Op de achtergrond links het eiland Amorgos en rechts het onbewoonde Keros.

 

Mocht je van wandelen houden dan is het wandelnetwerkje genoeg voor een week vermaak. In het voorjaar gaan de bewoners zelf aan de slag om de paden schoon te maken en te markeren. We hebben genoten van de vijf wandelingen die er nu zijn, dat is de allerleukste manier om het eiland te leren kennen.

 

Donoussa en Naxos
Ga je mee naar Naxos? Het is acht uur in de ochtend en we voelen ons uitgerust en fit. Nog wel (?!). Zo vroeg, ahum, is het nog koud en buiten de bescherming van de haven waait het hard…

 

 

Donoussa en Naxos
Aangekomen in de haven van Naxos schijnt het zonnetje weer volop, al waait het nog stevig.

 

De zes dagen op Donoussa vlogen voorbij en ons plan is om door te reizen naar het grootste Cycladische eiland: Naxos. Om half negen in de ochtend meerde de Skopelites aan en bracht ons in dik drie uur naar Naxos. Ik had me erg verheugd op deze boottrip met name omdat we drie tussenstops zouden maken via de andere drie kleine, en bewoonde, Cycladische eilanden. Schinoussa, Iraklia en Koufonisia, leuk om aan dek de haventjes te zien en komende en vertrekkende reizigers, in de winter voornamelijk locals, te bekijken. Dat bleek een iets te romantisch beeld. Het was erg koud om lang buiten te zijn en daarbij had ik de ruige zee iets verkeerd ingeschat. Een half uur nadat we vertrokken waren lagen we lijkbleek in de salon van de boot te schommelen. De horizon was nagenoeg verdwenen en we keken naar of zee of lucht. Het personeel keek lichtelijk verontrust, of was het vermaak(?), onze kant op. Had ik Albert nog uitgelachen met zijn anti-zeeziek-travel-gum nu smeekte ik ook om zo’n gummetje. Albert kauwde ondertussen al op z’n tweede en het werkt formidabel. Na een uurtje zaten we redelijk recht op en we hadden zelfs weer zin in een slokje water. Die leuke Griekse eilandjes hebben we vanachter een raampje bekeken. Later hoorden we dat deze veerboot berucht is vanwege snel opkomende zeeziek-verschijnselen…

 

Donoussa en Naxos
Naxos stad, het oude stadshart torent boven de ‘nieuwbouw’ uit. Op de achtergrond Paros.

 

Na ingecheckt te hebben in het hotel in Naxos-stad/Chora waren we heel hard toe aan koffie met gebak. Dat is in overvloed te krijgen in het levendige hoofdstadje en vooral van die heerlijke dikke stukken. Laat dat maar aan de Grieken over. Vanaf de veerboot had ik de oostelijke kustlijn van Naxos al bewonderd, de stranden zagen er vanaf een afstand spectaculair uit en van dichtbij waren ze nog mooier. Echt lelijk is de kilometerslange lange nieuwbouw van hotels/resorts en appartementen. In januari is alles dicht, begrijpelijk, maar dat zorgt voor een desolate indruk.

 

Naxos
De oude stad, Chora, is een waar labyrinth maar in de winter is dat perfect. Geen toeristen, geen hitte maar ook geen winkels die open zijn.

 

Mooi aan Naxos is het oude middeleeuwse stadscentrum. Een wirwar van steegjes, pleintjes en doorkijkjes. Op zondagochtend konden we er uren ongestoord rondwandelen, welgeteld kwamen we drie mensen tegen. Van een heel andere schoonheid zijn de bergdorpen. Er zijn overal goed aangegeven wandelroutes en hier en daar tref je nog iets heel ouds aan. Zoals de kouros van va 500 vChr., er zijn er drie op Naxos. Of de tempel van Demeter. We hadden soms moeite om de belangrijkste bezienswaardigheden te vinden. De bewegwijzering is slecht en ook de informatieborden bij de tempel van Demeter zijn compleet vervaagd.

 

Donoussa en Naxos
De kouros van Apollon. Van 600 vChr. en 10 meter lang en geheel van marmer. Ooit uitgehouwen maar nooit door de opdrachtgever opgehaald of door wat voor omstandigheid dan ook, ligt het hier al heel erg lang.

 

Donoussa en Naxos
De tempel van Demeter

 

Donoussa en Naxos
Het bergdorp Koronos. Omdat de bergdorpen zo hoog liggen, boven de 500 meter en dat is de hoogste berg op Kythira, is het er koud. Waterkou. Ik kan me voorstellen dat juist in de smoorthete zomermaanden het hier een verademing is. We hebben er heerlijk gegeten in taverna Dalas.

 

Naxos is bekend om haar mooie marmer, de superlekkere kazen en zelfs de aardappelen zijn een delicatesse. De hoogste berg is 1004 meter hoog en heet Zas, oftewel Zeus. Er zijn diverse wandelingen naar de grot van Zeus. Op de dag dat wij het wilden bezoeken had het de nacht ervoor zo hard geregend dat het laatste stuk van de grot door een flinke waterstroom niet meer te bereiken was. Het was ook onze laatste dag. Tijdens ons laatste avondmaal op Naxos, van chorta (wilde groente), tzatziki, tiganita(gebakken varkensvlees), manitaria (champginons) en zaganaki (gebakken graviera kaas van Naxos) kwamen we de politiemannen weer tegen. Een paar dagen daarvoor waren we in hetzelfde dorp aangehouden en wilden ze onze (huur)autopapieren en rijbewijs zien. Het was mistig, het was koud en ze stonden op een punt dat naar niets leidt. Bergen vol met geiten meer niet, naar wie waren ze op zoek? Verkleumd stommelden ze binnen en deze stoere mannen kregen van de uitbaatster een opkikkertje: een schaaltje dikke Griekse yoghurt met gliko (ingemaakt fruit zoals kweepeer). En een klein glaasje met…raki (de Griekse grappa). Combineren kun je leren en dat geldt ook voor je reis naar Griekenland. Vraag het ons gerust.

Albert&Anita

Meer eilandhoppen vanaf Kythira?
Kreta
Antikythira

 

Opvallend op Donoussa? Het prachtig gekleurde gesteente. Van wit naar roze van karamel naar groen/zwart.

Donoussa

 

Opvallend op Naxos? Al die mooie deuren in Naxos stad/Chora.

Naxos Chora

6 gedachten over “Donoussa en Naxos

    1. Inderdaad ruige zee en met dat kleine veerbootje voel je elke golf. Terug naar Athene namen we de grote veerboot en dan merk je er helemaal niets van. Gelukkig.

  1. wat een leuke accomodatie op Donoussa. wie weet komen we er ooit, in ieder geval een plek om te onthouden.

  2. Wat is dat toch altijd met die wind ginder? Ik dacht dat het enkel was wanneer ik bij jullie kwam 🙂
    Mooi om te lezen, Anita. Enne …. Donoussa is misschien een leuke naam voor een van mijn volgende adoptiekatjes op Kythira!

    1. Leuk idee Marleen, en de ou spreek je uit als een oe en daar ligt ook het accent op Do-NOES-sa, dus. Zo mooi. De voercontainer, naar Irene’s ontwerp heb ik daar ook gevonden. Drie dames doen er veel voor de katten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.