Waarom wandelen op Kythira?

 

Waren wij wandelaars in Nederland? Nee wel fietsers. Urenlang, door het mooie Drentse en Groninger landschap. Wandelen deden we veel door de stad Groningen, tien jaar onze woonplaats, al noemden wij dat geen wandelen. Dat is lopen! Lopend de stad in. Lopend naar de bioscoop, uit eten of een rondje centrum. Op Kythira staat de fiets, meegenomen uit Nederland, in het ‘geitenhok’ te wachten op enthousiaste gasten. Wij fietsen een stuk minder en lopen niet meer maar wandelen heel veel! De vele onbekende (zand) paden zijn erg uitnodigend voor een verkenningstocht. Probeer dat maar eens op de fiets, of liever niet want daar komen alleen maar ongelukken van. Nu kan ik kan nog heel lang uitweiden over hoe leuk wandelen op Kythira is maar ik vind het veel leuker een Kythira wandelaar aan het woord te laten. Wie kan wie nu enthousiaster maken over het eiland dan een regelmatig terugkerende eilandbezoeker én wandelaar?

Het is mei 2015 en Christina heeft bewust een wandelvakantie geboekt. Elk jaar? Ja bijna elk jaar komt ze naar Kythira en heel soms is een ander Grieks eiland aan de beurt. Sinds ze Kythira heeft ontdekt kan ze het niet meer loslaten. Het is de hoogste tijd voor vijf vragen aan wandelaarster Christina.

Waar heb je overal gewandeld tijdens je vakanties?

Op ontzettend veel Griekse eilanden waaronder Lesbos, Samos, Thassos, Kreta, Chios, Karpathos en Santorini, al waren de laatste twee niet specifieke wandelvakanties. Ik huur ook nooit een auto. Alles gaat met ’ta podia’ – met de benen. Leuk om te vertellen is dat ik elke zomer in Oostenrijk wandel, dan ga ik bij familie op bezoek. Vorig jaar zomer heb ik in Drenthe gewandeld voor een goed doel. Dat doe ik wel vaker en dat is eigenlijk altijd in een groep. Heel gezellig alleen hebben we zo lopen praten dat we prompt verkeerd liepen. En vroeger heb ik in Friesland veel wandeltochten gelopen.

Kun je omschrijven wat voor wandelaar jij bent?

Ik hou van wandelen in de natuur en van een aantal kilometers maken. Zo tussen de 10 – 15 kilometer en dan ben je op een Grieks eiland zo vier uur onderweg. Ik hou van stevig doorstappen. Op Kythira wandel ik alleen en gek genoeg doe ik dat thuis in Groningen helemaal niet. Thuis is alles anders. Dat voelt ook zo vreemd om dan alleen te gaan wandelen. Met de hond van vrienden wandel ik dan weer wel alleen maar zo maar in mijn uppie op pad doe ik niet. Terwijl juist hier op Kythira dat zo ‘gewoon’ is.

 

 

Hoe is het om alleen, als vrouw, te wandelen op Kythira?

Heel veilig. Iedereen is zo vriendelijk. Sta ik even stil, en komt er iemand langs, dan wordt er meteen gevraagd: ‘Can I help you?’ Heel vaak kom ik niemand tegen en dat vind ik heerlijk. Als ik wandel valt alles van me af. Grote en kleine zorgen. Altijd aanwezige gedachten. Tijdens het wandelen ben ik alleen bezig met het wandelen. Zo geniet ik van de overvliegende buizerd, een vlinder die langs fladdert, het uitzicht en ook de geur van de Griekse natuur. Die is overweldigend, bijna bedwelmend. Ik vind het erg prettig om alleen te wandelen want zo ben ik me helemaal bewust van de omgeving. Als je met iemand of in een groepje wandelt wordt er toch steeds gepraat en dat leidt enorm af. Als ik alleen wandel hoef ik mij aan niemand aan te passen. Dat kan ik het beste omschrijven als een gevoel van : ‘alleen op de wereld’. Dan bedoel ik niet in negatieve zin, een eenzaam gevoel, maar juist heel positief. Dat voelt als een paar uur echt helemaal voor mezelf. Zonder dat ik iets moet, iemand iets van mij wil en dan zo omringd door de natuur kom ik tot rust .

Waarom wandel je altijd in mei in Griekenland?

Omdat ik dan nog iets mee krijg van de bloemenpracht in het voorjaar. Overdag is het nog niet te warm, al is het soms wel flink zweten met al die heuveltjes op en af. Ik ben nu vrij laat in mei en zie al dat er veel minder bloemen zijn in vergelijking tot een paar weken eerder in voorgaande jaren.

 

 

Waarom vind je wandelen op Kythira zo leuk?

Omdat het zo uniek is en blijft. Hier vind ik het Griekenland zoals ik dat heb leren kennen zo’n 30 jaar geleden op Lesbos. De afwisselende natuur, de vele kerkjes, de ezels- en zandpaden. Ik heb een hekel om over het asfalt te lopen. Eventjes is prima, soms ontkom je daar niet aan, maar ik geef de voorkeur aan de natuurlijker paden. En juist die mogelijkheden zijn er legio op Kythira. Het is nooit saai. Zo leer ik het eiland steeds een beetje beter kennen van Noord naar Zuid en Oost naar West.

Dank je wel Christina!

Anita

*Christina maakt gebruik van onze Speciale Vakantie WandelAanbieding, met breng en haalservice naar het begin- en eindpunt van de wandeling.