door 
“Gaan jullie met de taxi naar Ano Syros?
De vragen komen van onze gastheer Matthew van dat leuke hotelletje middenin het centrum van Ermoupoli, de hoofdstad van Syros. We vertellen hem dat we lopend gaan. Grote verschrikte ogen kijken ons aan. Dat zijn flink wat trappen omhoog zo hadden we al ontdekt. Maar ze zijn fantastich mooi daar wil je gewoon op- en aflopen en veel langer dan 30 minuten naar Any Syros kan het niet zijn. Ano Syros, boven Syros, ligt zo’n beetje tegen Ermoupoli ‘aangeplakt’.
Na een heerlijk ontbijtje in de haven van Ermoupoli, de stad van de Griekse god Hermes, en nog een koffie op het dakterras gaan we op pad. Niet zonder dat Matthew ons naroept dat we ‘super fit’ ogen. Het is een pittige wandeling die oneindig lang omhoog gaat, trap na trap na trap. Ondertussen staan we regelmatig even stil om van het uitzicht te genieten en ons te vergapen aan de prachtige neo-klassieke huizen. Trouwens, we zijn op vakantie en er is geen haast anders dan daar in de mooie hoofdstad van een ander Grieks eiland te zijn.
*klik voor tekst en vergroting op de foto
Ermoupoli oogt welvarend en is gebouwd rond de periode van de onafhankelijkheids oorlog in 1821. Destijds was het een belangrijke havenstad dat bracht scheepvaart, reizigers, aanzien en rijkdom. Syros is nog altijd de hoofdstad van de cycladen.
Ano Syros is gebouwd door de Venetianen in de 13e eeuw. Dat is danook een heel ander stadje om doorheen te wandelen. Een beetje zoals Chora op Kythira. Met nauwe pittoreske straatjes en doorkijkjes en eilandhuisjes. De huisjes zijn kleiner en verbonden door mooie bogen waar je onderdoor kunt lopen. Op het hoogste punt van Ano Syros vinden we een katholieke kerk. De Venetiaanse invloed van weleer is nog altijd aanwezig op Syros. Tot op de dag van vandaag is ca de helft van de bevolking katholiek en de andere helft Grieks Orthodox. Best bijzonder.
In deze twee steden wonen tesamen ca 18.000 mensen en op het hele eiland ca 21.000. Het is danook erg levendig in Ermoupoli met af en aan rijdende brommertjes en woon-werkverkeer, boodschappende mensen, koffiedrinkende Grieken en vanwege het carnaval én het mooie weer hangt er overal een opgetogen en vrolijke stemming. Misschien altijd wel en zijn de Syrianen gewoon een opgewekt volkje!
*klik voor tekst en vergroting op de foto
Het is tijd voor een tochtje buiten de stadjes en in 10 minuten zijn we met een huurautootje aan de andere kant van het eiland. Syros is een derde van Kythira. Dat is best klein. Kaal ook. Ik mis groen en de olijfboomgaarden. Richting het zuiden zie je dorpjes vol met witte huisje, betonnen dozen noem ik ze oneerbiedig. De meeste luiken van de “betonnen dozen” zijn dicht en dan is het wel duidelijk dat het hier het toeristische gedeelte van het eiland betreft.
In het noorden gaan we de auto uit voor een paar mooie wandelingen. Het eea is niet zo duidelijk aangegeven maar we bereiken uiteindelijk een grot. Het is zo jammer dat het mooie en oude pad dat er naartoe leidt vol ligt met plastic en ander afval. De ‘xuta’, de afval verzamelplaats ligt namelijk in het dal en de wind blaast veel plastic de berg op, bijna weer terug naar Ermoupoli. Wat een rommel. Jammer!
*klik voor tekst en vergroting op de foto
De volgende wandeling gaat naar Kastri. Met waanzinnige mooie vergezichten en uitzicht op weer een ander Grieks eiland: Tinos. Het is een lange wandeling naar beneden, het dal door en daarna aan de andere kant weer omhoog. Eindelijk aangekomen op het hoogste punt zijn we omringd door stenen muren. Er is verder niet veel meer te zien van de 300 mensen die hier zo’n 5000 jaar geleden zouden hebben gewoond. De magische sfeer is er niet minder om. Op de terugweg pakken we nog even het strandje mee.
Syros en dan met name Ermoupoli in de winter is bijzonder leuk en gezellig. Een geweldige winter city trip om nog eens over te doen. Er zijn voortreffelijke tavernes, leuke wijnbarretjes en de prachtige brede winkelstraten geplaveid met marmer zijn indrukwekkend.
Wij namen het vliegtuig Kythira – Athene. De volgende ochtend om half acht vertrokken we met de veerboot vanuit Piraeus en rond 12 uur zetten we voet in de haven van Ermoupoli. Terug namen we wederom de veerboot die ons via Tinos en Andros naar Rafina, een buitenwijk van Athene bracht. Vervolgens namen we het vliegtuig naar huis.
Ik heb al weer zin in een volgende Griekse vakantie, jij ook?
Anita
Ik krijg er al helemaal zin in en hier sneeuwde het gisteren nog. Moet nog even wachten tot eind mei. Dan vliegen naar Athene, naar Volos en dan met de boot naar Skiathos en Skopelos
Oh wat heerlijk en wat een mooi vooruitzicht. Volos kennen we maar Skiathos en Skopelos staan zeker nog op ons lijstje om te bezoeken. Fijne vakantie in het altijd mooie Griekenland, groetjes vanaf Kythira.
Wat een enig reisverhaal alweer en wat een prachtige foto’s! Jullie hadden ook veel geluk met het weer, zo te zien. En ik moet mijn uitspraak herzien: A&A zijn geen Griekse watjes want ze lopen gezwind als echte doorgewinterde Griekse berggeiten elke steile helling op en af! Daar durf ik alleen van dromen 😉
meeeeeh meeeeh, bergje op en bergje af Kristoula mou! Ik weet zeker dat jij dat over een tijdje ook weer kunt. Eerst je andere Griekse droom realiteit laten worden, de laatste loodjes. Tot gauw XX Anita