Zomerverhalen 2015

 

“Anita, heb je een sla zwierder voor mij?”

Belgische gast is een slaatje (salade) aan het bereiden

“Ik ga naar het praathuis”

Nederlandse gast op weg naar het Kafe(neon) in Aroniadika

‘als ik op Kythira zou wonen zou ik direct stoppen met schilderen’

Duitse kunstenares is onder de indruk van de natuur, de dorpjes en prachtige vergezichten. Kunst maken is voor haar absolute ontspanning.

‘even een kippenvel moment’

Belgische gast bij aankomst

Dit zijn gouden momentjes in een zomer vol belevenissen.

 

 

Opvallend

Mocht je het gemist hebben op het blog; in juni én juli liepen de spanningen ook bij ons behoorlijk op wat betreft  De Griekse kwestie. Opvallend was dat na De Deal, de Griekse toerist in grote getalen boekten. Drie weken lang was het zo druk op het eiland dat de zonnebedjes op de stranden uitverkocht waren, een reservering in een restaurant noodzakelijk, de veerboten tjokvol en elke vrijdagavond was het feest in Potamos. Daar was het afgeladen vol met etende en dansende mensen en dan is de crisis even heel ver weg. De Griek verstaat de kunst om ook in moeilijke tijden te genieten. Het was een zomer zoals de voorgaande jaren, ogenschijnlijk, want de Griekse pensioentjes zijn nog meer gekort en de belastingen omhoog. Er blijft steeds minder over om de dagelijkse kosten te kunnen betalen. De eilandgast zal het merken aan bijvoorbeeld een etentje. Een diner voor 10 euro pp wordt nu 11 euro, dat is de BTW verhoging van 13% naar 23% op voeding. Kun je nog uit eten voor 11 euro pp? Jazeker met wijn en al en dan eet je de lekkerste ‘keftedes’ (gehaktballetjes), en nog veel meer, van het hele eiland. Waar? bij Polina in het dorp Logothetianika. En daar hoef je niet te reserveren en zit je heel gezellig in de tuin onder de kastanjebomen. De kerkklok van het dorp houd je bij de tijd.

Nederlandse gasten valt op dat ze overal een bonnetje krijgen, mét BTW. “Wordt dat gecontroleerd dan?” Is de eerste vraag aan ons. Dat kunnen wij alleen maar beamen. Belasting betalen doen we met z’n allen, ook in Griekenland.

 

 

Leuk deze zomer waren de avonturen van de kat Afrodite? Ze zijn terug te zien en te lezen in het prachtige boek ‘Catch the Cat” – piaste avti ti jata – van Melina Mallos. Deels Engels deels Grieks met prachtige illustraties.

Bizar deze zomer is de verdwijning van een buurman, de 90-jarige Thodoros Magonezos, de oom van wijlen onze aannemer Panajotis Magonezos. Deze opa woont in Aroniadika en hij heeft een huis met een groentetuin nabij Potamos. Op de dag van de vermissing, begin september, is hij naar zijn groentetuin gegaan en nooit meer thuisgekomen. Een opsporingsteam met honden is speciaal overgekomen, familie en vrienden en buurtkinderen hebben gezocht. Niets. Iedereen is er door van slag en de familie looft 3000 euro uit voor degene die hem vindt. Een gerucht is dat hij  ‘spontaan’ de veerboot heeft genomen naar Neapolis… Eind september organiseert de hoofdpriester van Kythira nog een zoektocht en iedereen van het eiland is uitgenodigd om te komen zoeken.

 

 

Opvallend waren de enthousiaste reacties op onze kruiden-pluk-tuin. Mooier dan ooit en vol met vlinders. Zo genieten wij, en de gasten, al maandenlang van verse munt, basilicum, oregano, tijm, salie, marjolein, bieslook, dictamos en laurier. En de lavendel. Die lokt vele prachtige vlinders zoals de koninginnenpages, soms met zes, zeven tegelijk.

Een kopzorg was de natte plek op de parkeerplaats op een smoorhete zomerdag dag. Dat is niet normaal waar komt die vandaan? Is er ergens een lekke leiding? Na een dag lang dubben en nadenken keek Albert in de reserve waterput. Bleek die over te lopen omdat de vlotter vast zat. Opluchting!

Het beste idee deze zomer is de verplaatsbare pergola. Het grote wapperdoek met lange palen was ineens een doorn in het oog. Het ene creatieve idee na het andere borrelde bij ons op en het is deze pergola geworden. Albert heeft een tekening gemaakt, hout en bamboe (kalami) gekocht, en na twee dagen klussen in de verzengende zon was het klaar. Nu genieten wij dagelijks van prachtig gefilterd licht en een verkoelend briesje dat door het bamboe waait.

 

 

Mamma Mia

Het hoogtepunt van deze zomer was De Bruiloft en De Doop in het dorpje 300 meter bij ons vandaan. Dat is het dorpje Pitsinades en staat bekend als een van de meest pittoreske van het eiland. Met smalle autovrije straatjes, bijzondere kerkjes, prachtig gerenoveerde huizen en aantrekkelijke ruines. Die prachtige namiddag in september was het dorp vol met wel 250 mensen.

 

 

Na de gewenste (in)zegeningen van de priester kon het feest beginnen. Eten en wijn en nog meer eten en nog meer wijn en heel veel dans. Dat hebben we geweten, om drie uur in de nacht liepen wij strompelend naar huis. Ik op Albert zijn slippers, mijn poppige schoentjes waren al snel versleten die avond, en Albert op blote voeten. Het feest ging door tot 6 uur in de ochtend. Het was het feest der feesten en hoe kan dat ook anders als de vader van de bruid, buurman Manolis, meer dan een jaar bezig is geweest om zijn huis en tuin in Pitsinades om te toveren tot de meest feestelijke openlucht taverna die ik ooit heb gezien. Inclusief perfecte dansvloer. Alsof we middenin de film Mamma Mia terecht waren gekomen. Die film lag nog vers in mijn geheugen vanwege een feestelijke afsluiting van de Summer Cinema in de openbare bibliotheek van Kythira. Op de laatste filmavond is Mamma Mia getoond. Geheel tegen de wens van de organisator van de filmavonden. Echter voor een keer heeft hij de avond doorgebracht ín de bibliotheek met oordoppen in en een boek bij de hand.

 

 

Leuk om te weten is dat die dag er maar liefst vijf trouwerijen plaatsvonden op Kythira. Ja zeker vijf trouwerijen! Trouwen op Kythira is ontzettend leuk dat was ons unieke zomerverhaal in 2014.

Een uurtje op het strand in augustus

Met de zomerhitte, is afkoelen in zee een must. Wist je dat Grieken rustig een uur in het water dobberen? Petje op en kletsen maar. Daarna komen ze uit zee, drogen zich af en vertrekken weer. Heel wat anders dan de zonaanbidders uit de koelere streken in Europa. Die huren voor een dag een strandbed met parasol en nemen af en toe een verfrissend duikje. Mijn theorie klopt niet helemaal want  Italianen huren ook graag een zonnebedje en houden van strandwandelingen. Je ziet ze al van verre aankomen met zongebruinde slanke lijven. Geen pet en geen zonnebril en kletsen maar. Fransen doen dat laatste ook graag maar zijn een stukje witter. En zo kan het gebeuren dat wij om zes uur in de middag, als het ietsje koeler is, een ruim plekje proberen te zoeken op het strand voor een middagdutje. Nog geen 5 minuten later komt er een Amerikaans stelletje naast ons liggen. Luid pratend tegen elkaar. Dan is het gedaan met de rust. Het rustige Griekse stel van een eindje verderop kwam zo wel in beweging. Eindelijk gingen ze het water in, maar dat was voor een uitgebreide foto shoot van haar kwamen we al snel achter. Tijd om de andere kant op te draaien. Een Griekse vader, een look-a-like van George Constanza met overduidelijk zijn zoontje, kwam aan de andere kant naast ons liggen. Kleine ‘George’ spartelde al snel in het water en was er niet meer uit te krijgen. Nou ja een keer, en met zijn natte lijf ging hij in het zand liggen rollen. Kleine ‘George’ als zandmannetje. Lekker ‘vies’ worden en waar kan dat beter dan op het strand? Tijd voor het waterpistool en Pa moest er ook aan geloven en zo sprongen ze met z’n twee dartel door zee al schietend op elkaar. Het Kythiriaanse strandleven voor een paar weken in augustus. Met op een aantal stranden zonnebedjes, van ca half juli tot half september, een ‘cantina’ en toiletten. Voor de rest van het jaar heb je alle stranden en baaitjes bijna geheel voor jezelf.

 

 

Nieuw deze zomer is taverna ‘Lemonokipos’ (citroentuin) in Karavas en het kafeneon Zaxar (van zaxari = suiker) in Frilingianika. Heerlijk eten of een koffie met gegarandeerd een prachtig uitzicht.

Nieuw en opvallend, letterlijk en figuurlijk, is de witte kerktoren in Aroniadika. Priester Samsom is er de hele zomer mee bezig geweest. Petje af.

Kalo chimona, fijne winter! Dat zeggen de Grieken nu tegen vertrekkende eilandgasten.

Anita

Lees hier: Zomerverhalen 2013