Er zijn planten, struiken, bomen of cactussen die pas opvallen als ze in bloei staan. Of als je eens van hun vruchten hebt kunnen proeven, dan volgt de waardering. Een zo’n natuurwonder is voor mij de cactusvijg, in het Grieks frangkósiko – φραγκοσυκο. Na jarenlang op vakantie te zijn geweest in Griekenland heb ik pas in 2010 voor het eerst de vrucht gegeten. Aangeboden en schoongemaakt door onze ‘Kythiriaanse opa’ in Frilingianika. De cactusvijg is een statig pronkstuk in de natuur, en ze kunnen ontzettend groot en oud worden. Inmiddels hebben wij er diverse geplant en zelfs een aantal in een pot. Een prachtig silhouet. In het voorjaar vormen zich schitterende bloemen. Ze zijn makkelijk te planten. Je graaft een groot blad half in de grond, of pot, en het groeit zo verder. Wel tergend langzaam. In de hete Kythiriaanse zomermaanden zijn ratten, en misschien ook wel andere kleine knaagdieren, blij met de sappige bladeren. Het schoonmaken van de vrucht van de cactusvijg of de nogal verwarrende naam ‘prickly pear’, vanwege de kleine stekeltjes en de smaak die neigt naar peren, is een handigheidje. Maya Andreadi van Omilo heeft begin augustus dit prachtige videootje kunnen maken op de zondagmarkt in Potamos.
Anita
ja heerlijk maar waar zijn ze te eten als wij weer een keer er zijn met olijf plukken ?
Hoi Henk, ze zijn nu, in augustus en september, rijp en eetbaar. Ik zal ze eens invriezen voor je…moet lukken toch? groetjes Anita
ik verheug mij nu al op