Vanaf 24 oktober arriveren de eerste gasten voor het olijven plukken.
Tot op het laatste moment zijn we bezig geweest om de gezamenlijke ruimte, de grote woonkeuken, af te maken. We gaan hier wel ontbijt en diner verzorgen dus het moet er picobello uitzien en werkbaar zijn. Het is natuurlijk heel erg spannend zo’n eerste olijfpluk samen met gasten. Wat staat ons allemaal te wachten? En wat dacht je van de plukkers?
Twee dagen voor de komst van de eerste gasten zijn eindelijk de opbergplanken aan de muur in de keuken. Op originele Griekse wijze heeft de aannemer de planken door middel van een aantal dikke stalen pennen onzichtbaar aan de muur bevestigd. Zo stevig dat je er met een paar volwassen mannen op kunt gaan zitten. Volgens hem maar dat proberen we toch maar even niet uit. Diezelfde dag zijn de twee ovens ook klaar. Het gas om op te koken doet het. Nu kunnen we eindelijk oefenen. Pa en ma Snippe zijn proefkonijn voor het diner. Vonden ze helemaal niet erg.
De eerste week begon met flinke regenbuien en stormen. Het gevolg was dat in het appartement van pa en ma Snippe de wind onder de deur door floot. Echt letterlijk floot. Wat een lawaai! Het is tijdelijk opgelost met een plaid voor de deur maar definitief zal onze aannemer nog hier en daar wat moeten bijwerken.
Op een zondag komen er drie dames vanuit Athene met de taxi. Natuurlijk was het de bedoeling dat ze met het vliegtuig zouden komen maar helaas waren de binnenlandse vluchten van Olympic Airways op dat moment volledig in de war. Het bedrijf is failliet. Dat bracht ons midden oktober nogal wat stress. Immers veel vluchten waren op elkaar afgestemd. Dit betekende dat we over alternatieven moesten gaan nadenken. Na veel heen en weer gemail met onze toekomstige gasten was uiteindelijk alles geregeld. Van veerboot tot taxi-vervoer.
We hadden het met een taxichauffeur uit Neapolis op een akkoordje gegooid dat hij de drie dames voor een vast bedrag uit Athene zou halen. De bedoeling was een leuk ritje van 4,5 uur over de Peloponnesos waarbij ze van al het moois langs de weg zouden kunnen genieten. Tegen het eind van de middag zouden ze dan in Neapolis zijn alwaar ze de boot naar Kythira zouden nemen. Maar uiteraard liep het anders. Het was zulk noodweer dat hier en daar de hoofdweg was weggespoeld met als gevolg zo’n drie uur file. Onderweg regende het ook nog zo hard dat de taxi-chauffeur gewoon niet verder kon rijden en eerst moest wachten tot hij de weg weer kon zien. Al met al duurde de rit negen uur en hadden ze eigenlijk nog niets van Griekenland gezien. Behalve heel veel regen. Kythira heeft haar best gedaan om dit weer in orde te maken….
De Griekse taal leidt tot leuke vergissingen. Dezelfde dames hadden een heerlijke bodylotion gekocht. Weliswaar van het merk Nivea maar het was zo’n fijne zachte olie, het trok meteen in je huid en was beslist niet plakkerig. Tijdens een diner raakten ze er niet over uitgepraat. Een paar dagen later kwamen ze tot de ontdekking dat de vermeende body-lotion een douche-gel bleek te zijn…..Niet plakkerig?? De olie heeft lekker kunnen weken in hun tere huidjes.
Of bij een ander stel bleek er bij thuiskomst een vogeltje in hun kamer te zijn gevlogen. Er stond een klein raampje open. Probeer zo’n kleine fladderaar er maar eens uit te krijgen. De lampen uit blijkt de beste oplossing. Het beestje vloog zo naar buiten.
Albert heeft het tweede boek van Water bij de Ouzo gesigneerd door de schrijfster, uitgereikt. Het boek zit nu al vol vetvlekken…
Gelukkig is er niemand uit een boom gevallen, zitten alle vingers nog aan de handen en tja bij sommigen zat er al een steekje los(he Henk!!!). Zelfs met een olijf-pluk-week hebben wij dat niet kunnen oplossen.
Elke plukweek eindigen we met een bezoek aan de olijvenpers. De Griekse jongens daar vinden het prachtig. Soms best lastig als daar een stuk of 8 mensen extra rond staan te dribbelen, foto’s staan te maken en alles willen weten over hoe de olijven worden geperst. Iedereen stond er met de neus bovenop. Krijg al die mensen maar eens aan de kant….
Voor een reportage en reactie van de deelnemers van de Olijf-Pluk-Weken klik hier.
Richard en Karin
Uit Nederland kwamen onze vrienden Richard en Karin over voor een weekje. Ze kwamen niet olijven plukken maar vonden het wel leuk om samen een dagje te doen. Zoals Richard dat zo mooi kan zeggen. Hij is een echt tuinman/hovenier en weet lekker veel van alle bomen en planten. Behalve van olijfbomen maar hij leert razendsnel.
Richard heeft meteen onze nieuwe motorzaag uitgeprobeerd. Dat hebben we geweten. Ik heb nog nooit zulke mooi gesnoeide olijfbomen gezien en snel…Omdat dit de laatste dag van hun vakantie was kon hij het werkje niet afmaken. Toch maar het voorjaar weer terugkomen Richard?
Al met al was dat nog een ontspannen afrond weekje en zien wij ook nog eens wat anders van het eiland dan olijvenbomen en olijfolie. En Richard en Karin zijn geweldig enthousiast. Heerlijk om weer eens ouderwets bij te kletsen met ze. Tot snel maar weer!
Anita
2 gedachten over “De Olijf-Pluk-Weken 2009”