Failliet Griekenland

 

Dat het een spannende tijd mag worden is voor heel Griekenland een feit.
Nagenoeg failliet.
Een nieuwe regering die flink aan de bak moet. Het is een hele zware opgave een belastingstelsel om te vormen, het grootste probleem is geen geld, daar kennen we voorbeelden genoeg van. De EU, zo lees ik in een artikel, meldt:”Geen reddingsplan voor Griekenland”” wel solidariteit. Hoe ver de soliraditeit gaat en wat er dan precies mee bedoeld wordt staat niet in het artikel. In ieder geval geen geld.
Een idee van de meest gelezen Griekse kroniekschrijver, Lefteris Papadopoulos, is om mensen uit het buitenland aan te trekken. Een citaat van hem over de nieuwe premier Yorgos Papandreou, en zijn mede naamgenoten in de regering, is als volgt: ” Wat Yorgos of elke Yorgos ook doet, succes zal er niet komen. Uit de diepte waarin we verzuipen kunnen we alleen ontsnappen als we functionarissen uit het buitenland laten komen.(….) We zijn allemaal gauwdieven! We likken, we smeren of laten ons smeren, we bouwen illegaal, stichten branden, vervuilen de zee, de lucht, kennen Christus niet. We denken alleen maar aan onszelf.”
Opmerkelijke uitspraken die een paar jaar geleden voor een Griek onmogelijk werden gehouden. Inmiddels zijn de Griekse hervormingsplannen bekend en is er een fiat vanuit Brussel.

 

 

Onlangs had ik zelf een vreemde ervaring als achteloze Griekse inwoner/burger die gewoon haar dagelijkse boodschap doet. Een pakje boter had ik nodig. De BITAM, die ik altijd koop, is verkrijgbaar in een 250 grams verpakking. Voor een bedrag van 1 euro zou ik eigenaar kunnen zijn. Er naast lag een dubbelverpakking van het merk TAFT. Twee blokken van 250 gram voor 1 euro 50, dat scheelt, meenemen dus. Tijdens de bereiding van het gerecht waarvoor ik 200 gram boter nodig had, bleef er wel een heel klein puntje boter over. Beslist geen 50 gram. Het overgebleven blok van 250 gram toch maar eens wegen. Wat schetst mijn verbazing er zit maar 225 gram in de verpakking. Er staat toch echt 250 gram op. Of zal mijn weegschaal het niet goed doen? Beide produkten komen uit Griekenland. Ergens zit er iets niet goed maar de vraag is waar.

 

 

Dat de Griekse burger meer belasting moet gaan betalen, om overheidsgeld en boter tekorten aan te vullen, is een ander feit. De vraag is alleen waarvan. Het gerucht op Kythira gaat nu dat je al je uitgaven moet kunnen verantwoorden. Kortom bonnen verzamelen. Van de supermarkt, de benzine pomp, etentjes, alles. De overheid wil weten waar wij, als particulier, ons geld aan uitgeven is het argument. De bron van inkomsten is toch veel belangrijker en veel eenvoudiger te controleren? Is onze mening na samen 40 jaar ervaring in de financiele dienstverlening in Nederland. Bedrijven en zelfstandig ondernemers behoren bonnen te schrijven; hun inkomsten. Salarissen te betalen aan de werknemers: hun uitgaven. Conclusie: een deugdelijke boekhouding. Om nu de uitgaven van de gehele Griekse bevolking te gaan controleren is de omgekeerde wereld en volkomen dwaas. We doen overigens trouw mee aan het verzamelen van de bonnen, een beetje dan.

 

 

 

 

Regelmatig krijg ik van onze gasten Nederlandse Magazines. Linda, Elle, Happinez, Esta, etc. en mijn moeder stuurt trouw pakjes met Libelle`s op. Heerlijk! En zo blijf ik op de hoogte van het reilen en zeilen in de westerse  samenleving. Hoe gaan ze gekleed, wat eten ze, hoe is de inrichting, waar gaan ze heen op vakantie. Dank voor iedereen die De Bladen achterlaten. Zo las ik dat er in Maastricht een klooster was gerenoveerd en nu een meer dan uitstekend lunch adres is geworden. Een sfeervolle omgeving en lekker eten vindt iedereen toch prettig?. Kythira heeft honderden kerkjes. Groot, klein, open, dicht en een groot deel staat te verpauperen zoals meer historisch cultureel interessante gebouwen in Griekenland. Geen geld.

 

 

 

 

Wat zou het mooi zijn om hier en daar een kerkje op te knappen en daar ”iets” van te maken: een taverne, mezzedes bar of expositieruimte. Om maar wat te noemen.

 

Wat blijkt al deze kerken zijn van de Staat. Onmogelijk om een dergelijke kerk in handen te krijgen en de duivel verzoeken om daar iets commercieels in te beginnen. Een speurtocht op het internet leverde mij een interessant artikel op van november 2009 ” Schatrijke Kerk weigert belasting te betalen”.
De kerk, als grootste grondeigenaar, kan een deel(tje) van het financiele probleem van de Griekse overheid oplossen?
De kerk, een onderdeel van de Staat, weigert dit. Het gaat dan vooral om onroerendgoed belasting. De discussie is nog steeds aan de gang. De Yorgossen strijden voort.

Anita

vervolg: De Griekse crisis