Kleuren, kruiden en bouwperikelen

Het waren kleurrijke weken. Het begon op een zonnige ochtend begin maart met het mengen van de kleur voor de buitenmuren van Xenónas Fos kè Chóros.(meer kleuren bij bouwprojecten)

Nog een beetje van dit en een beetje van dat

 

 

Nog een testje. De man staat wel op 5 meter hoogte en de trap, waar hii op staat is tevens de steiger…oh help! Dan de kleur want daar gaat het om, hoe oogt dit bij de dakpannen?
In 1 maand is het van binnen en van buiten gepleisterd!!!

Dit zien wij op 31 maart

 

 

We hebben uren staan mengen, een beetje oker, een beetje bruin, een beetje zwart, dan maar weer overleggen, dan maar weer dubben…Met al onze eigenwijze karakters bijelkaar kwamen we er niet uit. Toen kwam dan toch De Steen tevoorschijn. Een steentje dat wij ooit gevonden hebben op het strand en dat als voorbeeld moest dienen voor de kleur van het pand. Dit tot grote teleurstelling van onze aannemer die de voorkeur gaf aan een echt bruine kleur. Vervloekt heeft hij deze steen totdat…het hele pand in deze prachtige aarde-tint was gepleisterd. Hij is er inmiddels verrukt van. Als het heeft geregend wordt ons pand karamel kleurig. Eigenlijk nog mooier.
Nou willen wij natuurlijk niet dat het te vaak regent maar dankzij de vele buien in januari en februari dit jaar, ontspruit de natuur nu in al haar pracht en praal.

 

Kleuren en Kruiden in de natuur

Nog meer kleuren! Wat een bloemenzee. Al gauw lopen we met ons boek The wildflowers of Greece te speuren naar bloemen die we nog niet kennen. Daarna de namen opzoeken en dan toevoegen aan ons bestand: De wilde bloemen van Kythira . Soms zitten we bijna met de neus op de grond want er zitten hele kleine orchideetjes tussen.

Deze Serapias Orchidee is wel 40 cm hoog
De achtergrond van al dit moois zijn de prachtige heldere blauwe luchten, de zee en de besneeuwde bergtoppen van het Taigetosgebergte in Pelopónessos.

Helaas kon ons fototoestel de schittering allemaal niet aan. Die heeft het begeven. Per post gaat deze richting de technische dienst van Sony in Nederland. In de hoop en verwachting dat deze half april klaar is en dat  pa en ma Snippe het toestel mee terug kunnen nemen naar Kythira. Het Fototoestel hebben wij vorig jaar september nieuw gekocht! Omdat we augustus vorig jaar, tijdens onze drukke werkzaamheden, het toestel ‘ergens’ hebben laten staan en nooit meer teruggevonden. Baal baal voor de tweede keer. Het aanlokkelijke weer nodigde uit voor veel buitenlunches van eilandbewoners en oude bekenden.

Mijn verjaardag kreeg zo een heel warm tintje. Er werd voor ons gekookt. In Mitata hebben we gesmuld van een voortreffelijk Zuid-Indiaas maal. The day after hadden we het zwaar. Slaapgebrek! Elke nacht zit er namelijk een uil in de grote waaiboom voor ons slaapkamerraam: oe oe oe heel veel en heel vaak.

DE UIL

We denken alvast vooruit door hout te verzamelen voor de komende winter. De olijfboomgaarden op Kythira zijn er ideaal voor.

Het snoeiafval wordt verbrand op de windstille dagen, we willen tenslotte geen bosbrand op ons geweten hebben.

Het beste olijf-bomen-hout zoeken wij eruit. Naast blaren op de handen van het knippen zijn onze snoetjes weer lekker bruin aan het worden. Zeker tijdens onze lunch-pauzes was het zalig om even languit in de zon tussen de voorjaarsbloemetjes, met de geur van verse tijm in onze neus, de ogen dicht te doen.

Het weer is zo mooi dat het jeukt om er op uit te trekken: Bijzonder Kythira .
Wandel- en fietsroutes genoeg. Het wandelen heeft onze voorkeur dan zie je zo veel meer. Het is een lust om door de verstilde dorpjes te lopen. Nieuwe paadjes te ontdekken en steeds weer verrast te worden door een mooi uitzicht, een tuin vol fruitbomen, een ruine(dan gaat ons hart altijd sneller kloppen) of te woord worden gestaan door een vriendelijke eilandbewoner.

Iedere hoek, bocht of bergtop heeft zijn eigen verrassing.

Op de stranden kun je prima wandelen op zoek naar bijzondere stenen, in hartvorm, of prachtige uitgebleekte takken.

Pluk je eigen kruiden en groente zo uit de natuur.

Venkel 

Rocket oftewel rucola extra pittig

Bouwperikelen

Inmiddels zijn we bezig met de eerste reserveringen van Fos ke Choros. Voor juli, augustus, oktober ekomt er elke week wel een verzoek binnen. Zo spannend! Als er dan definitief geboekt wordt staan we te juichen. Eind juni moet echt alles klaar zijn. Nog 3 maanden te gaan dat lijkt lang maar de zenuwen beginnen nu toe te slaan. Onze aannemer kan wel zeggen ”dan zet ik er twintig mensen op” maar dat moeten we eerst nog zien gebeuren. Elke dag brengen we een paar uur door ‘op de bouw’. Overleggen, controleren en soms vergeten we/men gewoon een schoorsteen! Ja, een schoorsteen. Tijdens de bouw kwamen we tot de conclusie dat we in de receptie graag de stenen in zicht wilden laten  inclusief een houtkacheltje in de hoek. De aannemer beloofde de schoorsteen aan de buitenzijde. Nadat het pleisterwerk, aan de buitenkant, klaar was kwamen we tot de ontdekking dat de schoorsteen voor de houtkachel vergeten was. Na wat overleg en het door ons van de hand gewezen alternatief, een koperen pijp, komt er toch gewoon een gemetselde schoorsteen.(die is er nooit gekomen!)

Van de kleur van het pleisterwerk willen wij graag de formule. Dat blijkt lastig. Hoe dan als we wat pleisterwerk bij willen werken? Wat is de garantie(oei wat staat er in ons contract?) van de aannemer? Garantie? Dat kennen ze (bijna) niet in Griekenland. Dat was me al eens op gevallen bij de Ikea. Koop je een bed in Nederland dan kent deze 25 jaar garantie, in Griekenland voor hetzelfde bed slecht 10 jaar! Uiteindelijk geeft onze aannemer aan dat als er iets is hij het komt repareren, zolang als hij leeft. Alleen hoe snel is hij dan ter plekke, binnen een dag of een jaar? Doe toch maar een zakje met ongeveer de juiste kleur poeder.

Zo gaan wij op een middag met de aannemer op pad. Naar een pand van hem in afbouw, voor kleuren en het fijnere werk. Geheel spontaan komt ons gesprek op de afvoer van de afzuigkappen. Waar zit die? Nog een gat in de muur? Geen denken aan vindt onze aannemer. Gewoon een speciaal filter die alle luchtjes opzuigt. O? Wij kijken elkaar aan: Hebben wij rekening gehouden met het type afzuigkap? Niet dus. Een grote order hebben wij al geplaatst bij de plaatselijke ”Mediamarkt” dus dit kan niet meer terug gedraaid worden. Het blijkt mee te vallen, de speciale filters passen ook in ons exemplaar.
Dan de muurtjes in de badkamer, wij willen geen plakkerig douchegordijn, die waren naar mijn mening veel te laag. Op borsthoogte van de gemiddelde Nederlandse dame, of eigenlijk er net onder. En met lage muurtjes spat het zo in de badkamer. Eerst wilde de aannamer van geen wijken weten maar na zelf een paar stenen op het al gemetselde muurtje te hebben geplaatst ging hij overstag. Zijn laatste idee over de ommuurde binnenplaats. Grote cementtegels! Nou je had onze gezichten moeten zien. Den theloeme plakakia – wij willen geen tegels. Maar na zijn idee te hebben aangehoord en een paar tegels te hebben opgehaald zijn wij nu overstag. Maar voor de terrassen en veranda boven hebben wij een heel ander idee.
Anita