door
Januari 2024, Athene
“Heb je iets?”
Vraagt de taxichauffeur oprecht bezorgd als hij ziet dat ik uitstap bij een gezondheidscentrum in Athene. “Niet dat ik weet”, vertel ik hem opgewekt. “Misschien wel na mijn bezoek?” voeg ik er lachend achteraan.
In Griekenland zijn er door het hele land algemene ziekenhuizen te vinden, ook op Kythira. Daar kan iedereen terecht van eilandbewoner tot eilandbezoeker. Een algemeen ziekenhuis functioneert als een gewoon ziekenhuis voor wat betreft het medische deel. Voor de persoonlijke verzorging ben je afhankelijk van familie en/of vrienden. Daarnaast zijn er particuliere ziekenhuizen met een complete ‘dienstverlening’ van medische en persoonlijke verzorging. Daar hangt een prijskaartje aan. Wie dat betaalt hangt af van je ziektekostenverzekering.
Omdat wij een eigen bedrijf hebben op Kythira, zijn we verplicht te betalen voor een basis ziektekostenverzekering (en pensioen) voor een algemeen ziekenhuis en medicijnen. Als extra hebben wij ervoor gekozen om een aanvullende ziektekostenverzekering af te sluiten.
Vanuit de verzekeraar wordt het gestimuleerd om een jaarlijkse controle uit te laten voeren in een gezondheidscentrum. Ik voel me prima dus ik vind het wat onzin en vooral een heel gedoe want in ons geval zijn we voor de diverse tests aangewezen op Athene. Albert denkt hier iets anders over dus uiteindelijk gaan we voor een paar dagen Gezond&Gezellig naar de hoofdstad van het land.
Het begint meteen heel hartelijk bij de receptioniste van het gezondheidscentrum. Een van de dames heeft gezien dat we op Kythira wonen en we worden overladen met complimentjes. En zo verloopt de rest van de ochtend ook van dokter 1 naar dokter 2 en verder. Bij de een is Kythira zelfs zijn favoriete eiland. De volgende blijkt eveneens kind aan huis te zijn, en na de onderzoekjes vraagt hij mij: “en vertel me nu over Kythira…” Deze specialisten delen maar wat graag hun visite kaartjes uit. Dat is een groot verschil met de stijl zoals wij ‘van huis uit’ gewend waren.
In de loop van de ochtend word ik weer vrijgelaten met twee lijvige rapporten onder de arm. Met Albert heb ik afgesproken in het centrum van Athene. Taxichauffeur 2 staat buiten al op mij te wachten. Met in zijn rechterhand een ‘komboloi‘ (bidsnoer), in zijn linker een gouden kruis, een grote stoere zonnebril op zijn neus en Engelstalige popmuziek op de radio. Daar gaan we door het drukke Atheense verkeer. Bij elke kerk die we passeren slaat hij 3x een kruis…het komt goed, ik arriveer veilig op het Syntagma plein.
Eerst een koffietje met iets lekkers in het winterzonnetje. Al wachtend op onze bestelling komt er een jonge knul met ansichtkaarten op ons af. “Zelf gefotografeerd als onderdeel van een nieuwe groep jonge fotografen vertelt hij vol trots”. Hij toont ons de bekende Zakynthos en Santorini afbeeldingen. Voor 2 euro zijn ze van ons. Prachtig zeg ik, je moet eens naar Kythira komen… Oh nee dat kan hij niet betalen of ik wel weet wat een bootkaartje naar de eilanden kost? Enigzins verbijsterd kijken wij hem aan. Wel naar Santorini en niet naar…Ondertussen heeft Albert 2 euro op tafel gelegd en de jonge ‘fotograaf’ is razendsnel. Voordat we een vraag kunnen stellen vraagt hij ons welke kaart we willen? oh het is er maar eentje?? Ik kies voor die van Santorini en voordat ik de kaart kan omdraaien schiet hij er al vandoor mét de 2 euro. Op de achterkant lees ik een standaard Grieks bedrijf…Het nieuwe ‘bedelen’ is beslist origineel te noemen.
In de wijk Neo Psychiko, waar we verblijven lekker dichtbij het gezondheidscentrum, wemelt het van de prive doktoren. Van orthodontist, ooglaser kliniek naar plastische chirurg en ga zo maar door. We wandelen naar het oude gedeelte van de wijk, Palio Psychiko. Hier bevinden zich vele ambassades en het is een erg rustige en vooral groene wijk. De brede straten, de prieeltjes en huizen met ommuurde tuinen, doet bijna on-Grieks (on-Atheens) aan. We noemen het al snel het Haren (nabij Groningen) van Athene.
Terug in het volksere Neo Psychiko stuiten we op een marktje met vele kraampjes vol met groente, fruit, noten, kleding, schoenen en kinderspeelgoed. Alles is opgesteld in de smalle straatjes en de ene marktkoopman roept nog harder dan de ander. Nog harder als ze ons voorbij zien schuifelen (toeristen!!) De lokale bevolking doet hier duidelijk de weekinkopen. En ja hoor, we kunnen de verleiding niet weerstaan. Er gaan een paar tasjes met groente en fruit inclusief een paar joekels van radijzen mee in de koffer terug naar Kythira.
Anita
**nieuwsgierig naar het Venizelos herenhuis in Athene? lees hier meer