Het klooster van Osios (Heilige) Theodoros ligt in een groen gebied tussen de dorpen Logothetianika, Aroniadika en Pitsinades, bij ons om de hoek dus. Het is de plek waar Osios Theodoros, de patroon heilige van de oude hoofdstad van het eiland, Paleochora, als een monnik leefde in 10de eeuw na Christus.
Osios Theodoros is geboren in Koroni en kwam via Monemvasia naar het eiland om ascetisch te leven (het streven naar een reine levenswandel, waarbij lusten en begeerten zoveel mogelijk beteugeld moeten worden). Hij werd opgevoed en opgeleid in Nafplion, waar hij trouwde en twee kinderen kreeg. Zijn grote wens om monnik te worden leidde hem eerst naar Rome en vervolgens naar Monemvasia. Van daaruit kwam hij naar Kythira rond 921 na Christus en woonde hij in de oude kerk van Agioi Sergios en Bakchos. Er gaan verschillende verhalen rond over zijn dood en het ontstaan van het klooster. Volgens een versie was hij naar het eiland gekomen samen met een andere priester. Kythira was in die tijd nagenoeg onbewoond en het leven was zwaar. De andere priester nam al snel het besluit weer te vertrekken maar Theodoros bleef. Hij stierf van honger in 922 na Christus, waarna zijn relikwie een paar jaar later werd gevonden door zeelui uit Monemvasia. Zijn lichaam was na die paar jaar nog steeds compleet intact. Het verhaal van dit wonder kwam de Byzantijnse keizer van Constantinopel ter ore en hij gaf zijn zeemannen de opdracht het lichaam te halen en naar Constantinopel te brengen. De zeemannen voeren naar Kythira, vonden het lichaam en brachten het terug. Onderweg kwam het schip echter in een verschrikkelijke storm terecht en de kapitein zag in een visoen Theodoros voor hem verschijnen, die hem beval zijn lichaam terug te brengen naar Kythira. De zeemannen gaven hieraan gevolg en brachten het lichaam van Theodoros terug naar de plek waar ze het gevonden hadden. Toen de keizer hiervan hoorde ontstak hij in woede en gaf een andere groep zeemannen de opdracht hem dan in ieder geval het hoofd van Theodoros te brengen. De zeemannen gingen, vonden het lijk, hakten het hoofd af en voeren terug. Maar ook dit schip kwam op zee in de problemen en de kapitein kreeg een soortgelijk visioen. Hij besloot het hoofd terug te brengen en te verenigen met de rest van het lichaam. Na dit bericht gehoord te hebben, besloot de keizer het lichaam met rust te laten en ter ere van Theodoros een klooster te bouwen op de plek van de oude kerk. De bisschop van Kythira, Athanasios Valerianos, renoveerde het heiligdom rond 1630, met slechts een paar kleine aanpassingen: hij voegde een klokkentoren boven de hoofdingang toe, alsmede een wapen met een inscriptie met vermelding van zijn naam. Tijdens het Venetiaanse bewind was het klooster van Osios Theodoros de zetel van het bisdom. Het grote (rode) Romaanse-stijl gebouw op de binnenplaats diende in de jaren van de Britse overheersing als een jongensschool.
Jaarlijks wordt hier op 12 mei nog steeds de dag van de heilige Theodoros gevierd. In lang vervlogen tijden was dit een groot feest en mensen kwamen van heinde en ver naar Pitsinades om mee te feesten. De avond tevoren arriveerden de kooplui al om hun koopwaar uit te spreiden onder de bomen. Ze verkochten landbouwproducten, gereedschappen en andere zelf gemaakte voorwerpen. Allerlei dieren werden voorzien van een bloem om te laten zien dat ze te koop waren. Onder de bomen werden eettentjes opgezet en de souvla’s (spitten) met vlees draaiden volop. Al dansend en drinkend werd
door gefeest tot in de kleine uurtjes. De volgende ochtend werd er door de plaatselijke papas (priester) een dienst gehouden waarbij de bevolking door hem werd gezegend.
Op woensdagavond 11 mei 2017 was er een lange kerkdienst en op donderdagochtend 12 mei stroomde het plein van het klooster in alle vroegte vol met bezoekers. Ik telde drie bussen en de parkeerplaats stond bomvol met auto’s. De Metropolis, de hoofdpriester, gaf zijn zegen aan alle aanwezigen, heel Kythira, Griekenland, Europa en nog verder weg. Al met al een mooie traditie en iedereen is altijd even welkom. Na een koffie een stukje arthos en een borrel wandelden we terug en kon de werkdag echt beginnen.
Anita
*Tekst komt grotendeels uit een van de wandelingen van Zelfstandig Wandelen op Kythira