Zeg het met foto’s en video’s. De laatste paar jaar is social media keihard gegroeid. Ook op Kythira. Toen we hier kwamen in 2008 gingen wij naar de internetwinkel om onze mail, toen nog een heel modern medium alhier, te lezen. Het was de tijd van vele stakingen in Griekenland. Een paar uur zonder elektriciteit doorbrengen was destijds heel gewoon.
“Willen jullie een internetaansluiting?” Een zeer verbaasde Griekse postambtenaar keek ons met zijn grote bruine ogen aan. Toentertijd. Het agentschap van de telefooncentrale in Potamos is al lang gesloten. Bezuiniging. In de tussentijd heeft iedereen op het eiland, groot en klein, een computer en internet. Nou ja iedereen? Onze buurvrouw niet. Maar ze weet inmiddels heel goed wat er allemaal in ‘dat ding’, wijzend met een typisch Grieks hoofdknikje richting de computer, te vinden is.
Het herschrijven van het blog brengt veel herinneringen met zich mee. Voor ik het in de gaten heb verglijdt de tijd in verhalen en foto’s, en hier en daar een video, uit onze eerste jaren op het eiland. Ik kom net uit de Aswolk en de moord op de rupsen. En ben nu belandt in Zomerverhalen 2010. Ik ontwaar een foto van ons olijfboomgaardje vijf jaar geleden.
En nu het is een ware boomgaard. Flink gegroeide olijfbomen en uitgebreid met net zo veel fruitbomen. Vijg, kweepeer, kumquat, granaatappel en nog veel meer. Het groeit als kool!
Vandaag de dag weet iedereen sneller, met dank aan het internet, wat er te doen is op het eiland. Exposities, een nieuw geopende winkel, een speciale kroeg avond , een concert of Griekse muziekavonden in een restaurantje. Een snellere verspreiding van het laatste nieuws bestaat gewoon niet. Al blijven alle verspreide posters, te vinden op de winkelruiten, nog altijd een dankbare bron van informatie.
Al kijkend naar foto’s van vakantiegangers op Kythira word ik heel vrolijk. Genietende eilandgasten en verrassende momenten. Zo kijk ik mee door het oog van de desbetreffende fotograaf. Creatievelingen genoeg. De kunst is dan om het gefotografeerde te herkennen of een plek, bloem of strandje te ontdekken die wij nog niet kennen. Die zijn er vast nog wel…
Vaste gasten nemen met enige regelmaat een fotoboekje mee, digitaal afgedrukt, van hun vorige Kythira vakantie. Het guesthouse komt dan vaak langs en een enkele keer wij ook! Een hele eer. Of we krijgen mooie foto’s per mail. Met name van deelnemers aan een Speciale Vakantie, zoals bijvoorbeeld de olijf-pluk-weken. Dan barst mijn computer zo’n beetje uit elkaar van de foto’s. Gebruiken mogen wij ze ook. Dan komt er weer een verslagje met plukgasten, men poseert graag.
Zijn wij blij met alle social media? Ja zeker. Al blijven wij zelf de regisseur van onze eigen tijd. En als de zon schijnt en het werk is gedaan dan gaat de pc uit. Daar is geen landelijke staking voor nodig.
Anita
*Alle foto’s zijn gemaakt door een wandelgast in mei, tenzij anders vermeld, en genomen rond het guesthouse
Wat leuk om een aantal zelfgemaakte foto’s tegen te komen!
Jij maakt altijd zulke mooie foto’s! groetjes Anita