Zomerverhalen 2017

 

De zinderende zomerhitte is nu, zo eind september, wel voorbij. Het was onze heetste zomer sinds onze emigratie in 2008 naar Kythira. Afgelopen juli was het regelmatig over de veertig graden of er dicht tegenaan. Dat voelt als een braadoven. Zie ons dan gaan, trap op en af met een stofzuiger en schoonmaakemmers: ons werk is dan ineens een stuk vermoeiender.  Voor de zon-zee- en strandtoerist is het grandioos. Heerlijke luie, lome dagen aan zee en lange zwoele zomeravonden onder een schitterende sterrenhemel. Het leek ook harder te waaien dan de voorgaande zomers. Wat dan ook wel weer prettig was bij die hitte. De kweeperen legden het wel af tegen ‘de meltemi’, zo heet de zomer wind die waait in de Egeïsche zee. Alleen overdag, ’s avonds is het nagenoeg windloos.  De kweeperen lagen wel twee maanden te vroeg op de grond in de boomgaard. Dat is nog nooit gebeurd. Het fruit was nog lang niet rijp, wel rijp voor de composthoop. Regen in juli? Een paar keer zelfs! Het stof van maanden werd weggespoeld, het onkruid schoot omhoog. De harde wind, de droogte (0ndanks de regen) en de hitte veroorzaakten een ramp op Kythira. Een grote brand dat zelfs in het Belgische en Nederlandse nieuws ter sprake kwam. Dat trauma hadden we liever overgeslagen. Al bleek een paar weken later dat de brand op Kythira in het niet viel bij al het orkaangeweld en heftige aardbevingen op andere continenten.

 

Zomerverhalen 2017
Dit prachtige strand is alleen per voet of per boot te bereiken. De geheime plekjes van Kythira….

 

Vanwege de hittegolven in Griekenland is er op het Griekse nieuws veel aandacht besteed welke voorzieningen men kon treffen om het hoofd een beetje koel te houden. Dat de  ‘jiajjades’ (de oma’s) vooral binnen moeten blijven en veel water moeten drinken liet onze buurvrouw zich geen twee keer zeggen. Neemt ze meestal wandelend de afstand naar ons huis, zo’n 100 meter, belt ze nu op of we haar konden helpen met een paar boodschapjes. Albert haalt haar thuis met de auto op, dat was precies haar bedoeling, en samen gaan ze naar de supermarkt. Aangekomen bij de kassa vraagt ze aan Albert wat zes flessen water kosten. Ze heeft vijftig euro te besteden. Albert overziet haar boodschapjes en zegt dat een pakketje water, zes flessen van anderhalve liter per stuk, er nog best bij kan. Hij staat al met een pakket in zijn handen. ‘Nog eens vijf’ van die”  roept de buuf.  ‘Huh, dat zijn 36 flessen’ roept Albert verbaasd.

 

Zomververhalen 2017
Buurvrouw Panajiota en Albert tijdens ons jaarlijkse zomeruitje.

 

De lucht trilt in de verte van de hitte. We zien twee fietsers moeizaam en bezweet een heuvel opfietsen. Eentje ogenschijnlijk fit, de volgende stapt af en hangt slap en met een vuurrood hoofd over haar stuur. Oei gaat dat wel goed? Toch maar een elektrische fiets de volgende keer.  Wandelaars pakken het slimmer aan en gaan pas na zeven uur ’s avonds op pad. Dan is het nog altijd erg warm maar de brandende zon  heeft aan kracht verloren. Dat scheelt al de helft. Engelse gasten proberen de hitte voor te zijn en vertrekken om zes uur in de ochtend voor een wandelingetje. Hoe verschillend iedereen kan zijn blijkt wel uit het Griekse stel: die komen niet voor zes uur ’s avonds hun appartement uit.

De Vlaamse taal zorgt immer voor een grote glimlach op ons gezicht . ‘Ik heb nog wat tassen in de schuif achtergelaten’ zegt de Belgische dame tegen mij bij hun vertrek. Het duurt een paar seconden voordat ik de combinatie maak, dat ’tassen’  plastic tassen zullen zijn en ‘de schuif’ een lade. Dat een ‘uitstap maken’ gewoon een klein wandelingetje is vergeet ik ook nooit meer. Of het Belgisch/Franse gezin met drie kleine kindjes. De verfranste Vlaamse taal. De twee jongetjes zien me aankomen en de jongste roept met een charmant accent: ‘de madame komt er aan’ (de madame ben ik) en even later ‘ik weet je naam wel hoor’.  De oudste vraagt me: ‘waar is die ene meneer” (Albert wordt bedoelt). ‘In de olijfboomgaard’ antwoord ik. En hup ze spurten op blote voeten over de binnenplaats via de parkeerplaats naar de olijfboomgaard. Au! Dat lijkt me best pijnlijk, rennen over droge grond vol steentjes en stekels! Ben je mal, ze hebben nergens last van. Toch haalt oudste broertje snel wat slippers want de ‘madame’ zegt dat het wel eens zeer kan doen.

 

Zomerverhalen 2017
Nauwelijks last van muggen wel van wespen. Buiten ontbijten is dan onmogelijk, ei en zoetigheid zijn zeer geliefd onder het wespenvolkje. Het muggennet biedt uitkomst! Dit is dan ook door mij uitgeroepen tot de zomerhit van 2017: een praktische en romantische oplossing.

 

Als je uit de Noordelijke regionen van Europa komt en je stapt in de zomer het vliegtuig uit op Kythira, dan valt de hitte als een warme deken om je heen. Van het vliegtuig naar ons passeer je een aantal traditionele dorpjes en in ca tien minuten sta je bij ons voor de deur. Wij verwelkomen je met een korte rondleiding door je appartement en brengen een verfrissing. Meestal zijn er dan nog wat vragen en deze is wel erg grappig: We hebben wel zin aan een duik, waar is het zwembad? Oeps! Heeft dit stel de juiste accommodatie geboekt? Ik wijs naar de grote blauwe zee ca 7 km verderop….Was ook goed.

Dat Albert zijn uitgebreide ontbijt menig toerist ter ore komt blijkt wel uit die grote zwetende Griek die op een snikhete ochtend onze airco gekoelde keuken binnenstormt. ‘Esi eisai ’to management’?’ Ben jij de verantwoordelijke hier? vraagt hij aan Albert. Hij wilde graag een ontbijt bestellen voor 15 personen! ‘Alleen voor onze gasten’ vertellen we hem en hups weg is hij weer. Albert zijn ontbijtjes zijn nogal uitgebreid en met elke dag een ander ei-gerecht. Favoriet bij Mieke is: Het Albert-Eitje: room, ei, tijm en kaas. Of noemen we dit gerechtje nu het: Miek-Eitje?

 

Zomerverhalen 2017
Amandelen plukken begin september. Een geheel nieuwe ervaring!

 

Het zat Kythira al aan het begin van deze zomer niet mee. Voordat het zomer seizoen goed en wel begonnen was werd de veerboot van Athene naar Kythira en van Kythira naar Kreta uit de vaart genomen. Reparatie werkzaamheden! Dat geluid hoorden we een aantal weken totdat iedereen, op het eiland, wel door kreeg dat díe veerboot niet meer zou varen. De gemeente van Kythira is in overleg met het verantwoordelijke ministerie in Griekenland tot op heden op zoek naar een oplossing: een andere veerboot. Ondertussen kwamen er de hele zomer geen toeristen uit Athene, Kreta en Kalamata naar Kythira. Of nog erger bij vele hotels zijn boekingen geannuleerd. Daarna kwam de brand. De kleinere veerboot vanaf Neapolis naar Kythira, de Porfyroussa, heeft veel dubbele diensten gedraaid. Drie dubbel zelfs in augustus. En toen, op een drukke dag in augustus vermoedelijk de vermoeidheid toesloeg bij het bootpersoneel, deze veerboot de kade iets te hard aantikte brak de paniek los. Straks hebben we helemaal geen veerboot meer! De tjokvolle boot vertrok naar Neapolis maar voordat het verder mocht varen kwam de inspectiedienst toch nog even langs. Gelukkig liep dat met een sisser af en kon de veerboot zijn route vervolgen.

 

Zomerverhalen 2017
Rond 22 augustus zien we de zon weer in zee ondergaan én ook nog eens precies voor de poort. De ‘kunstenaar’ die dit heeft bedacht is helaas overleden…

 

Nog meer glimlach momenten. Het Scandinavische gezin dat 15 potten zonnebrandcreme had ingekocht. Het filmpje Help a Dane (videootje) zal daar ongetwijfeld aan mee hebben gewerkt. Men had zelfs een afwasborstel meegenomen. Ik zal eerlijk toegeven dat we die destijds zelf ook geïmporteerd hebben uit Nederland. Afwasborstels liggen tegenwoordig ‘gewoon’ in de Kythiriaanse supermarkt, al blijft de Grieks huisvrouw trouw aan de schuurspons. Op een middag waren we in afwachting van nieuwe gasten: twee Griekse gezinnen. Het duurde even en ja daar kwam een onbekende auto. Er stapt een struise dame uit. Wat bleek de andere gezinsleden en de bevriende familie lagen heerlijk op het strand. Dat kwam haar goed uit want als moeder van drie kinderen had ze zelf de auto ingepakt en die ging ze nu ook zelf weer uitpakken. Heel georganiseerd. Tevens kwamen er dozen vol met vijgen, druiven en pruimen uit de auto. Allemaal uit de boomgaard van haar vader, zo vertelde ze. Er was zo veel dat na twee weken er nog altijd een doos druiven en pruimen bij ons in de koelkast belandde. En dan hadden we ondertussen ook al wat gekregen…Ze had nog een vraagje: Of we een mop/dweil hebben? We konden haar verzekeren dat zij ook vakantie had. Ze heeft al weer geboekt voor 2018!

Wat een genot om in augustus onze boomgaard in te lopen en een zongestoofde vijg uit de boom te kunnen plukken. Er staan ook veel vijgen in het ‘wild’ en als de eerste wandelgasten in september weer hun rondje doen, dan snaaien ze maar wat graag een vijgje mee. Een sappig zoet hapje vol goede energie.  Gelukkig zijn alle vijgen niet tegelijk rijp en plukken wij een vijg naar behoefte. We eten ze natuurlijk zelf en we gebruiken ze voor het ontbijt van de gasten. Dit jaar hadden we lekker veel en konden we eens ‘zomaar’ wat uitdelen.  Zo ook aan het Zuid-Afrikaanse stel. Prompt brachten ze ons de volgende dag een overheerlijk stuk zelfgebakken vijgentaart. Wat een verwennerij.

 

Zomerverhalen 2017
Dagverse gegrilde vis! Lange (en late) zomeravonden onder een prachtige sterrenhemel in aangenaam gezelschap. Met een goed glas wijn en een heerlijk maal is het op en top zomer.

 

Dat we deze zomer schandalig verwend zijn, en niet alleen door gasten, maar ook door buren en eilandvrienden heeft deels met de brand te maken. Het is hartverwarmend. Van een plant voor in de tuin tot etentjes aan toe en heel veel er tussenin. Op een dag namen we vier zakken drop, een pak stroopwafels, een doos bonbons, een plant, cupcakes, drie potjes marmelade en douchegel voor hem, en douchegel voor haar in ontvangst. En we waren niet eens jarig. Duizend maal dank aan iedereen die iets heeft gebracht of alleen al aan ons heeft gedacht.

“Thank you…staying here was like a dream scented with lavander and rosemary, we will never forget Kythira and your magic place”. Lorenza&Alberto uit Italië

Met dit lieve briefje sluit ik graag de Zomerverhalen 2017 af. Al geeft de kalender aan dat het herfst is, de gasten lopen nog steeds in hun zomerkleding rond en genieten optimaal van het mooie najaarsweer. Tot volgend jaar!

Anita

Meer zomerverhalen met guesthouse anekdotes? Lees hier alles over de Zomerverhalen 2016

Onze mooiste zomermomenten waren de oplevering van Myrtidia House en een artikeltje in de Griekse krant ‘Kathemerini’ over de olijf-pluk-weken op Kythira. Waarbij het huisje vooral een ontzettend leuk en intensief creatief proces is geweest en het artikeltje voelt als een schouderklopje. 

 

Zomerverhalen 2017
Op 30 juni vierden we zijn 90e verjaardag met 20 vrienden. Aten we het, door hem zelf bereidde, driegangen menu op zijn eigen ontworpen en beschilderde borden. All made in Kythira! Op 4 september is hij overleden in een ziekenhuis nabij Sparti. Veel te jong. Wat zullen we hem missen onze jonge oude vriend Gian Berto Vanni. Geboren Italiaan en wonend in New York. Hartstochtelijk kunstenaar, kok en levensgenieter. Hij vertelde ons vaak over zijn jonge jaren in Amsterdam en zijn hospita Corinne van Schendel (de dochter van…).

 

Zomerverhalen 2017
Zomer 2017! Een greep uit ontspannen momenten met eilandvrienden (althans, dat wat is gefotografeerd)

 

 

 

 

 

 

10 gedachten over “Zomerverhalen 2017

  1. Anita mou! Waarom krijgen we bij het lezen van de zomer verhalen meteen weer zin om morgen het vliegtuig te pakken??? Een retorische vraag natuurlijk. Zoals altijd weer heerlijk om je verhalen te lezen (en te herlezen). Het was me een jaartje wel voor jullie besefte ik me weer. Oh en wat klinkt september dan ineens lang, maar wat in het vat zit etc.ect. Ga door zo.
    Veel groeten, ook aan Albert.
    Richard (en Maridaki)

    1. Kalimera Richard mou, dank je wel en ja het zijn inmiddels 10 jaar blogverhalen. Op 1 juli 2007 schreef ik het allereerste berichtje. De jaren vliegen voorbij, ook hier. Volgend jaar september toosten we samen op alle goede en minder goede momenten, vice versa. Yamas! Griekse groetjes Albert&Anita

  2. Lieve Anita en Albert, wat een heerlijk verslag van een mooie, maar ook heftige zomer. Half oktober komen de olijfplukmeiden 2016 bij elkaar om te genieten van een Griekse maaltijd bij mij als Richard in Berlijn is. Er zijn geruchten, dat wij weer olijven komen plukken. Hou ons niet aan een jaar, maar dat het gaat gebeuren is zeker. lieve groet Maridaki

    1. Lieve Marja, alvast heel veel Griekse groeten aan de olijfplukmeiden en tot… wij kijken er al naar uit. dikke zoen Albert&Anita

  3. Wat een prachtig verhaal ven een toch wel heftige zomer! Nog even en dan beginnen de olijfplukweken weer. Hopelijk met meer oogst dan vorig jaar? Ik verheug me er echt op om jullie weer te zien. Liefs, Christina

    1. Wij jou ook Christina, het lijkt erg lang (veel te lang) geleden. De olijven staan er prachtig bij hoor! Komt helemaal goed. liefs Anita

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.