Sinds januari 2008 hebben wij ons definitief gevestigd op Kýthira. Vanaf het allereerste begin delen we met enige regelmaat onze ervaringen over het leven op dit Griekse eiland. Ooit begonnen we met de verhuur van waterfietsen, maar tegenwoordig beheren we een knus guesthouse. Het is hier nooit saai, en we koesteren intens alles wat ons eigen stukje paradijs te bieden heeft. Misschien kunnen we je verleiden om Kýthira te bezoeken, dat volgens ons het mooiste en meest charmante Griekse eiland in de archipel is. Als je meer wilt weten over het boeken van een vakantie naar Kýthira, nodigen we je uit om verder te lezen op de Website van Xenonas Fos ke Choros. Een aantal keer per jaar versturen we een Nieuwsbrief. Meld je aan om op de hoogte te blijven van onze speciale vakanties, aanbiedingen en andere wetenswaardigheden. Voor vragen en opmerkingen kun je gerust een e-mail sturen naar anita@eengriekseiland.nl.
Albert&Anita
De Ezel
“Ik zie helemaal nergens een ezel op het eiland”. Horen wij vaak van onze gasten. Dat klopt, er zijn er ook niet veel meer. Ooit was de ezel, gáidaros in het Grieks, hét vervoermiddel op het eiland. Zo horen wij vaak vertellen door de oudere bewoners. De auto heeft de ezel vervangen en de 4WD en Pickup’s zijn niet meer weg te denken als handige hulpmiddelen met veel PK en laadvermogen. Toch hebben een
Kumquat
Mijn vangst van vandaag, uit eigen gaard, zijn deze kleine oranje vruchtjes: Kumquat. Wel 300! Je kunt ze, zo uit de hand, met schil en al eten. Ze smaken een beetje bitter zoet. Ook lekker om er een likeurtje van te maken of wat ik ga doen ‘een zoetje van de lepel’ – gliko tou koutaliou – op z’n Grieks. Heerlijk over dikke lobbige Griekse yoghurt, cheese cake of als extra feestelijke verwennerij bij
The Daily Telegraph, Australie
Afgelopen jaar hebben wij bezoek gehad van meerdere ’travel writers’. Reizigers die hun reiservaringen in een blog verwerken, een artikel schrijven voor een tijdschrift of voor een krant. Karen Halabi is een ’travel writer’ en troffen wij afgelopen najaar op een paar gezamenlijke bijeenkomsten. Ze werd nieuwsgierig naar het guesthouse en zo hebben wij op een ochtend gezellig gepraat over ons leven en werk op Kythira. Haar artikel zou uitsluitend gaan over het eiland zelf
Kruidentuintje
Albert is al een dikke maand bezig met het aanleggen van een OudGrieks terras. Althans de stenen zijn oud…Toch krijgt hij veel lovende woorden van onze klusjes mannen Jiannis en Vangelis. En heel veel tips. Vandaag legt hij de laatste hand aan het terras en kunnen we verder met de beplanting. Eerst uitgraven om de grond te verbeteren en dan weer heerlijk veel kruiden terugplaatsen. De ‘oude’ kruiden hebben we verplaatst naar de prive tuin
Diros grotten, nieuws!
De prachtige Diros grotten net onder Areopolis, zie rondje Mani – Peloponessos, zijn door ons bezocht in het voorjaar van 2008. In een bootje met een gids waanden wij ons in een sprookjeswereld. De grotten zijn al heel erg oud maar pas ca 60 jaar geleden ontdekt. Veel is ingestort maar toch gaan de archeologische onderzoeken gewoon door. De meest recente ontwikkeling is het stel van 3800 v. Chr. wat in “lepeltje-lepeltje” houding is gevonden.
Grieks Pasen 2015
Het carnaval is op Kýthira in volle gang. Er wordt gefeest en gedanst en gek gedaan. Nu zijn wij als echte Drenthenaren helemaal niet van Het Carnaval en zo gaat dit feest al jaren, zijdelings, aan ons voorbij. Al kan dat op zo’n klein eiland eigenlijk helemaal niet, je wordt vanzelf meegezogen door buren en bekenden . Zo ook op Schone Maandag, het einde van het Carnaval en het begin van de vastentijd, dit jaar
Coronavirus
Wil jij op de hoogte blijven van het coronavirus in Griekenland? Volg dan het corona dossier van Parakalo: Coronavirus in Griekenland. OP KYTHIRA IS ER NIEMAND BESMET De zon schijnt en de wilde voorjaarsbloemen schitteren ons tegemoet. Waaronder vele anemonen. De wetenschappelijke naam van de anemoon is: Anemone Coronaria (kroon)! Corona in het Grieks spreek je uit als ‘coroneós’. Tevens een familienaam op Kythira. Blijf gezond! Anita PS: Ondertussen bezoekt het maatschappelijk werk
Een eiland genaamd…
…Verlangen. En dat kan maar een eiland zijn: een Grieks eiland. Kythira! An island named Desire. Drie jaar na de opnames, lees hier over ons filmsterren momentje, is de film dan eindelijk klaar. Het is het vervolg op Kythera Mon Amour, en het is nog een beetje gekker. Afgelopen zomer (2019) konden we een iets te lange versie van de film in het muziekcafe in Potamos bekijken. Met nog heel veel meer nieuwsgierigen, en
Windmolenpark
Ineens was daar dat online bericht van de burgemeester. Een vergunning zou zijn afgegeven door de RAE (de energie autoriteit in Griekenland) aan een commercieel bedrijf om een windmolenpark te beginnen op Kythira. Een windmolenpark? Hadden we dat proces 12 jaar geleden al niet de kop ingedrukt? Iedereen sloeg op tilt. Kortsluiting op Kythira. En zoals bleek uit de berichtgeving was het ook voor de burgemeester, een andere dan destijds, een complete verrassing. Hij
Van dorp naar dorp
Vamvakaradika, Aroniadika, Kastrisianiki (alledrie op de foto hierboven) Aloïzianika, Tzoannianika, Frilingkianika, Gerakitianika, Pitsinades. Duizelt het je al? Zelfs voor een Griek kunnen het tongbrekende dorpsnamen zijn. Probeer ze ook nog eens te onthouden. Best lastig. Wat dacht je van Pitsinades, ons dorp, en het dorpje Pitsinianika? (een dorpje richting het zuiden). Zulke op elkaar lijkende namen zorgen gegarandeerd voor verwarring. In de winter, als wij er tijd voor
Krabbels IV
Het dorpsfeest “Komen jullie zaterdag?” vraagt de buurvrouw. Jaarlijks op 18 januari is het de ‘paniyiri’, het dorpsfeest, van Pitsinades. Vanwege de naamdag Ajios Athanasios*. Het gelijknamige kerkje in ons dorp wordt speciaal geopend, opgetuigd en buren en bekenden worden uitgenodigd. De dag wordt altijd verzorgd door Manolis, een van de weinige vaste inwoners in het dorp. Manolis is voor drie maanden vertrokken naar Australië, familliebezoek. Zijn broer Jiannis, die voor de gelegenheid uit
The Kytherians
The Kytherians De Kytherianen. Een boekje vol met fantastische verhalen over de bewoners op het eiland Kythira. Van 1904 tot heden. Over het leven op een Grieks eiland van toen en nu. Van dagelijkse grappige gesprekjes tot aan het levensverhaal van een eilandbewoner in een notendop. Over buren, en ooms en tantes van de schrijver. Maar ook over windmolens en taxichauffers. Elke dag (her)lees ik een verhaaltje uit dit boek. De prachtige foto’s, in
@AGREEKISLAND
BERICHT GEMIST?
Dákos
Vissen met Takis
Wandelen en Onthaasten
Wandeling Freatsi
Speciale Vakanties
Ze kwam toch!
De bouw van ons guesthouse 2
